Art & Philanthropy

Η φωτεινή πλευρά του Πικάσο – Αντί δέκα εκατομμυρίων δολαρίων στο σαλόνι σας

Πικάσο «Γυναίκα με μωβ μπερέ», 1937

Φωτεινό, χαρούμενο, αισιόδοξο! Και Πικάσο!

 

Στα 10 με 15 εκατομμύρια δολάρια βγαίνει σε πλειστηριασμό αυτό το πορτρέτο της μεγαλύτερης μούσας του, Μαρί-Τερέζ Βαλτέρ τον ερχόμενο Μάιο στη Νέα Υόρκη από τον οίκο Bonhams.

Ζωγραφισμένο το 1937, όπως ευκρινώς σημειώνεται πάνω στον καμβά αυτό το πορτρέτο με τίτλο «Γυναίκα με μωβ μπερέ» προέρχεται από την πολύ γόνιμη εποχή του καλλιτέχνη, κατά τη διάρκεια της οποίας ζωγράφισε επίσης την περίφημη «Γκερνίκα», αλλά και την διάσημη «Γυναίκα που κλαίει» στην οποία απεικονίζεται η άλλη μούσα και ερωμένη του Ντόρα Μάαρ.

 

Εκτός από δημιουργική όμως, η εποχή αυτή, και ειδικά οι πρώτοι μήνες του 1937 ήταν και πολύ αναστατωμένη για τον Πικάσο. Γιατί ήταν ακόμα παντρεμένος με την αποξενωμένη πλέον σύζυγό του Όλγα, η οποία όμως αρνιόταν σταθερά να του δώσει διαζύγιο ενώ ο καλλιτέχνης μοίραζε το χρόνο του, μεταξύ δύο άλλων γυναικών: Της Μαρί-Τερέζ που ήταν, κατά τα τελευταία δέκα χρόνια ερωμένη του και μητέρα της κόρης του Μάγια, και της νέας του αγάπης, της Ντόρα Μάαρ, την οποία είχε γνωρίσει τον προηγούμενο χρόνο.

Παράλληλα και σε πολιτικό επίπεδο, ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος είχε αρχίσει το 1936 ήταν μια από τις μεγαλύτερες αιτίες αγωνίας για τον Πικάσο. Η τραγωδία στη Γκέρνικα, άλλωστε, που ενέπνευσε το ζωγράφο για τον μεγαλειώδη πίνακα με το ίδιο όνομα, που περιγράφει την βία, τη φρίκη και την απανθρωπιά του πολέμου, συνέβη μόλις λίγες εβδομάδες μετά τη φιλοτέχνηση αυτού του πορτρέτου. Αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη βρισκόταν σε αναταραχή, καθώς ζούσε κάτω από τη σκιά του επικείμενου πολέμου.

Το «Femme au Béret Mauve» ήταν μια από τις πολλές απεικονίσεις της Μαρί-Τερέζ. Ο Πικάσο ζωγράφισε τον πίνακα στο χωριό Λε Τρεμπλώ συρ Μώλντρ περίπου 50 χιλιόμετρα δυτικά του Παρισιού, όπου είχε εγκαταστήσει τη Μαρί-Τερέζ και τη Μάγια και όπου τους επισκεπτόταν τα Σαββατοκύριακα. Ήταν ένα καταφύγιο γαλήνης γι΄αυτόν, μια ευκαιρία οικογενειακής ζωής, που περνούσε έστω και λίγες μέρες, με τις δυο τους. Απόδειξη είναι η ηρεμία, η σταθερότητα αλλά και το συναίσθημα που αποτυπώνονται θαυμάσια σ΄αυτόν τον πίνακα.
Η καλλίγραμμη Μαρί-Τερέζ Βαλτέρ το 1928

Όπως σημειώνει και ο κριτικός τέχνης Μάρτιν Γκέιφορντ στο περιοδικό του Bonhams «Οι πίνακες που έγιναν στο Λε Τρεμπλώ συρ Μώλντρ συνέχισαν να ασχολούνται με τα θέματα που η Μαρί-Τερέζ είχε εμπνεύσει στον Πικάσο: αισθησιασμός, αλλά και οικογενειακή ειρήνη, αγάπη και ηρεμία».

Πικάσο «Γυναίκα που κλαίει»

Αντίθετα, η Ντόρα Μάαρ, που ζούσε κοντά στο στούντιο του Πικάσο στο Παρίσι εκπροσωπείται συχνά σε έργα αυτής της περιόδου ως φιγούρα ακανόνιστη και συναισθηματικά ευάλωτη, ιδιότητες που της απέδιδε αρχικά ο ζωγράφος. Είναι δηλαδή η Ντόρα, που απεικονίζεται στο «Weeping Woman», ένα έργο που λειτουργεί ως συναισθηματικό αντίβαρο στο «Femme au Béret Mauve».

 

 

Το έργο, που θα δημοπρατηθεί στο Impressionist & Modern Art Sale στις 13 Μαΐου, θα εκτεθεί πρώτα στο Σαν Φραντσίσκο, το Λος Άντζελες, το Παρίσι, το Χονγκ Κονγκ και στη Νέα Υόρκη.

 

 

Διαβάστε επίσης:

 

Frida Kahlo: Η γυναίκα πίσω από το θρύλο

 

Η street art μεταμορφώνει τις αστικές παρατυπίες σε έργα τέχνης

 

Το «μυστήριο» γύρω από τους πίνακες του εμβληματικού Bob Ross

 

Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση