Ο Τζον Λένον ήταν ιδιοφυής. Το αποδεικνύουν τα τραγούδια του, άλλωστε. Αυτό δε σημαίνει, βέβαια, πως κάθε στίχος του έκρυβε μία ολόκληρη ιστορία. Όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες, άλλωτε, έτσι κι εκείνος ήθελε να διασκεδάζει, να γράφει πιο «ελαφριά» κομμάτια κάθε τόσο.
Στο I Am the Walrus, συγκεκριμένα, επίτηδες οι στίχοι δεν έβγαζαν νόημα, διότι ήθελε να δείξει πως η μουσική δεν πρέπει πάντα να είναι σοβαρή. Εμπνεύστηκε από ένα ποίημα του Λιούις Κάρολ και «γέννησε» ένα από τα πιο δυσνόητα τραγούδια. Ακούγοντας «Sitting on a cornflake, waiting for the van to come» (Καθισμένος σε μία νιφάδα καλαμποκιού, περιμένοντας το φορτηγάκι) ψάχναμε το κρυφό νόημα, αναρωτιόμασταν τι μπορεί να εννοούσε. Και η απάντηση ήταν πως δεν ήθελε να πει τίποτα απολύτως.
Στο ρεφρέν έπειτα, που έλεγε «Ι am the eggman, They are the eggmen, I am the walrus», δεν ξέραμε τι να πιστέψουμε. Ποιος ήταν, άραγε, ο eggman (αυγουλάνθρωπος); Ο Τζον, ο Πολ, ο Τζορτζ, ο Ρίνγκο; Όλοι τους; Κανένας;
Κάποτε, ένας φαν των Beatles τους έστειλε γράμμα. Τους έλεγε πως ένας καθηγητής του τού έβαλε εργασία σχετικά με το νόημα του συγκεκριμένου κομματιού. Ήθελε, μάλιστα, μία διεξοδική ανάλυση των στίχων. Ο Λένον το βρήκε τρομερά αστείο.
«Οι στίχοι δεν έχουν και τόση σημασία», είχε πει κάποτε. «Ο κόσμος προσπαθεί να βγάλει τόσα συμπεράσματα και καταντάει γελοίο… Τι πάει να πει “είμαι ο αυγουλάνθρωπος”; Δεν είναι καν τόσο σοβαρό.»
Διαβάστε επίσης:
Η πραγματική ιστορία πίσω από τα αγαπημένα σας χριστουγεννιάτικα τραγούδια
Μπαράκ Ομπάμα: Προτείνει την αγαπημένη του λίστα με τραγούδια που άκουγε στον Λευκό Οίκο
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση