Το 2008, όταν αποσύρθηκε από το χώρο του μπαλέτου ως η μόνη Αφροαμερικανή που πέρασε από το New York City Ballet, ήταν αποφασισμένη να φέρει το χορό στα πιο απρόσμενα μέρη.
Η Aesha Ash δεν είναι μία συνηθισμένη γυναίκα.
Γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1977 στη Νέα Υόρκη και από μικρή, ένιωθε την ανάγκη να εκφραστεί χρησιμοποιώντας το σώμα της. Ξεκίνησε, λοιπόν, μαθήματα jazz πριν ερωτευτεί το μπαλέτο.
Στα 13 της χρόνια πήρε υποτροφία για το School of American Ballet και διακρίθηκε. Κέρδισε, μάλιστα, το Βραβείο Mae L. Wien για την εξαιρετική της απόδοση. Όμως, δεν ήταν όλα ρόδινα.
Η Aesha ζούσε μακριά από την οικογένειά της. Ταυτόχρονα, το χρώμα του δέρματός της την έκανε να νιώθει πιο απομονωμένη από ποτέ, να πιστεύει πως δεν ανήκει πουθενά.
Ήταν ένα έφηβο κορίτσι που βρισκόταν στο περιθώριο. Το αποκορύφωμα ήρθε σε μία πρόβα για την παράσταση της Λίμνης των Κύκνων. Κάποιες λευκές χορεύτριες είχαν ροδίσει από τον ήλιο – ήταν καλοκαίρι, άλλωστε – και η καθηγήτριά τους ενοχλήθηκε πολύ. «Δε θέλω να δω ούτε ένα μαυρισμένο σώμα στη σκηνή», φώναξε. Τις προτιμούσε αλαβάστρινες.
Έπειτα, στο δρόμο της εμφανίστηκε μία μακιγιέζ που δυσανασχέτησε με όσα δεν μπορούσε να κάνει στο πρόσωπό της και, στη συνέχεια, ένας θεατής κατέκρινε την παράσταση τονίζοντας πως η παρουσία μίας έγχρωμης γυναίκας στη σκηνή, του ήταν δυσάρεστη.
Αλλά η Aesha Ash δεν το έβαλε κάτω.
Στα 18 της έγινε μέλος του New York City Ballet. Χόρευε εκεί για πέντε χρόνια και, συνήθως, περιβαλλόταν αποκλειστικά από λευκούς. Αυτό τη γέμιζε πίεση, αλλά και υπερηφάνεια.
Το 2003 μετακόμισε στην Ελβετία ως σολίστ, στο Béjart Ballet, ενώ δύο χρόνια αργότερα επέστρεψε στις ΗΠΑ για να συνεργαστεί με το Alonzo King LINES Ballet.
Το 2008 η καριέρα της ολοκληρώθηκε. Αλλά και πάλι, συνέχισε να ασχολείται με την τέχνη ξεκινώντας το Swan Dreams Project. Φορούσε τη στολή της και κυκλοφορούσε στους δρόμους, δείχνοντας πως η ομορφιά και η χάρη δε γνωρίζουν χρώμα, ούτε κοινωνικό υπόβαθρο.
Σκοπός της; Να ενθαρρύνει τα μικρά κορίτσια που ανήκαν σε μειονότητες, να ασχοληθούν με την τέχνη της. Το πιο τρελό της όνειρο; Να καταρρίψει τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις για τις μαύρες γυναίκες.