Μόνο μία λέξη θα μπορούσε να θεωρηθεί συνώνυμη με τον οίκο Hermès: η πολυτέλεια. Όχι απλώς είναι η μοναδική που του ταιριάζει, αλλά δε θα μας φαινόταν περίεργο εάν είχε δημιουργηθεί για αυτόν ακριβώς το λόγο.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Véronique Nichanian, καλλιτεχνική διευθύντρια του ανδρικού τμήματος, ενοχλείται με τον παραπάνω όρο. «Για πολλά χρόνια, μισούσα τη λέξη πολυτέλεια, γιατί δε σημαίνει τίποτα», είπε στο howtospendit.com. «Όλοι κάνουν πολυτέλεια. Τα μικρά δερμάτινα, είναι πολυτέλεια. Το να βάζουν ένα λογότυπο, είναι πολυτέλεια. Αυτή η λέξη είναι παντού. Εμείς φτιάχνουμε ποιοτικά πράγματα και πανέμορφα πράγματα. Τι είναι η πολυτέλεια σήμερα; Είναι απλώς το να είσαι απόλυτα ειλικρινής σε ό, τι κάνεις.»
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μετά το θάνατο του Karl Lagerfeld, η 65χρονη έγινε η μακροβιότερη καλλιτεχνική διευθύντρια στο χώρο της μόδας που δεν ίδρυσε δική της εταιρεία. Η γαλλίδα με το αυστηρό καρέ, είναι μέλος της οικογένειας Hermès εδώ και 32 σχεδόν χρόνια, δημιουργώντας προσεγμένες και κομψές κολεξιόν για τους πλουσιότερους άνδρες του κόσμου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η επίδειξή της για την περίοδο Άνοιξη/Καλοκαίρι 2020 έγινε στο Mobilier National, την αποθήκη επίπλων με την οποία η Nachanian ήταν ερωτευμένη από παιδί. Το κοινό κάθισε σε καρέκλες που θα έπρεπε να βρίσκονται σε μουσεία: μία Putman, μία Prouvé, μία Jean-Michel Frank. Αυτό ήταν και το μήνυμα που θέλησε με θράσος να περάσει. Ότι ο ανδρικός κόσμος που δημιούργησε για τον Hermès, προοριζόταν για καλοντυμένους άνδρες σε καλοντυμένα σπίτια, για ανθρώπους με πολλά χρήματα και περισσό γούστο που δε φοβούνται να χρησιμοποιήσουν το παλιό για χάρη του καινούργιου.
Η Véronique Nichanian δεν ξέφυγε ποτέ και παρέμεινε προσγειωμένη στην πραγματικότητα. Ενώ πολλοί σχεδιαστές επιμένουν να αγνοούν τις εποχές και τον καιρό ώστε να εκφράσουν μία διαχρονική πολυτέλεια, παρουσιάζοντας πλεκτά όταν ο ήλιος καίει και μαγιό στο απόλυτο κρύο, εκείνη προσεγγίζει τα πράγματα αλλιώς. Εγγυάται στους πελάτες ότι θα βρουν κασμιρένια και δερμάτινα παλτό το χειμώνα, σορτς και φαρδιά μετάξια το καλοκαίρι.
«Ξεκινάω με τα χρώματα και ξεκινάω με τα υφάσματα. Και, μετά, αρχίζω με την ομάδα μου να σχεδιάζω τα πουκάμισα και τις αναλογίες», ανέφερε στο howtospendit.com. «Οι περισσότερες σχεδιαστές έχουν στο μυαλό τους τις κατάλληλες αναλογίες για αυτό που θέλουν, και μετά αναζητούν το ύφασμα. Για μένα, είναι – στην αρχή – το ανάποδο».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Εκεί, ίσως, οφείλεται η επιλογή ζωντανών χρωμάτων και ο απρόσμενος συνδυασμός τους, όμως το λευκό με το κόκκινο της φωτιάς, το τιρκουάζ με το μπορντό, το βουτυρένιο κίτρινο με την ώχρα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Nichanian, επίσης, δε δίστασε ποτέ να ντύσει με ροζ τους άνδρες. Αυτό κάνει τις ανδρικές κολεξιόν του οίκου να αποτυπώνονται στο νου του κόσμου. Τους παρουσιάζει κάτι που διαφέρει από όλα τα υπόλοιπα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Véronique ξεκίνησε την καριέρα της στο πλευρό του Ιταλού Nino Cerruti, όταν ήταν ακόμη 19 ετών. Είχε μόλις αποφοιτήσει από τη σχολή μόδας École de la Chambre Syndicale de la Haute Couture και ήταν έτοιμη να πραγματοποιήσει τα όνειρά της.
Ο μέντοράς της, τη μύησε στον κόσμο των υφασμάτων και την έβαλε να δουλέψει στα εργοστάσιά του στο Piedmont. «Ήμουν τρελή για τις υφές. Ζούσα στο Παρίσι και η μητέρα μου είχε τρελαθεί γιατί αγόραζα υφάσματα όλη την ώρα. Δεν μπορώ να αντισταθώ. Σε κάποιους αρέσουν τα μεγάλα διαμάντια, εγώ έχω τα υφάσματα», έχει αναφέρει για το πάθος της.
Έπειτα από 12 χρόνια συνεργασίας, οι δρόμοι της χώρισαν με τον Cerruti για χάρη του Hermès, το 1988. «Ήταν σαν παραμύθι. Ήμουν στο διαμέρισμά μου, χτύπησε το τηλέφωνο, το σήκωσα και κάποιος είπε ‘Ναι; Είμαι ο Jean – Louis Dumas και θα ήθελα να συναντηθούμε ΄. Και εγώ είπα ‘Καλό αστείο. Ποιος είναι;’», περιέγραψε.
Πράγματι, ήταν ο διευθυντής του οίκου. Ήταν ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε την εμβληματική τσάντα Birkin και έπεισε τη νεαρή ακόμα Nichanian να πάρει μαζί του πρωινό. Εκείνη, φυσικά, γνώριζε τα πάντα για το brand – παρότι ακόμα δεν είχε γίνει ο κολοσσός που είναι σήμερα – καθώς η μητέρα της λάτρευε τα φουλάρια του.
«Μου μίλησε για το όραμά του, για το τι ήθελε να κάνει και είπε ‘Θέλω να πάρεις το ανδρικό τμήμα και να κάνεις σαν να σου ανήκει’», ανέφερε χαρακτηριστικά. Δέχθηκε και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Δε σκέφτηκε στιγμή να φύγει.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Πέρα από την ποιότητα των προϊόντων, μία ακόμα πολυτέλεια εκεί στον Hermès είναι ο χρόνος. Κανείς δε βιάζεται να δημιουργήσει. Σημασία έχει αυτό που θα βγει, να βγει τέλεια. Άλλωστε, η δουλειά της Véronique δεν έχει ημερομηνία λήξης.
«Είμαι εδώ τριάντα χρόνια, και επί τριάντα χρόνια κάνω το ίδιο πράγμα. Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω κόσμο στο δρόμο να φοράει μία ανάμειξη πραγμάτων της τελευταίας σεζόν μ εκείνα από κολεξιόν ηλικίας είκοσι ετών. Το λατρεύω γιατί είναι η δική μου πραγματικότητα», τόνισε.
Αν και πολλοί έχουν αντιγράψει τον παγκοσμίου φήμης οίκο μόδας, η ίδια ποτέ δεν ανατρέχει στις παλιές της δημιουργίες. Πάντα κοιτάει μπροστά και θέλει διαρκώς να εκφράζει κάτι διαφορετικό.
H Véronique Nichanian εμπνέεται από τα πάντα. Και αυτή η διαρκής της έμπνευση, είναι που την κάνει να ξεχωρίζει.