Το φθινόπωρο είναι εδώ για τα καλά, επιτρέποντάς μας να απολαύσουμε όλα τα ιδιαίτερα στοιχεία που κάνουν αυτή την εποχή τόσο ξεχωριστή.
Τα χρώματα αλλάζουν, γίνονται πιο έντονα, πιο γλυκά, πιο σκούρα. Ο ήλιος δεν μας καίει και καμιά φορά κάνει διάλειμμα, για να δώσει την θέση του στα πρωτοβρόχια.
Ο καιρός, όμως, είναι ακόμη γλυκός και μας παροτρύνει να σκεφτόμαστε σύντομες αποδράσεις, για να ανακαλύψουμε κρυμμένους παραδείσους αυτής της τόσο όμορφης χώρας που ζούμε.
Από αποδράσεις του Σαββατοκύριακου, μέχρι ολιγοήμερες διακοπές, οι επιλογές μας ανά την Ελλάδα είναι αμέτρητες. Εμείς διαλέξαμε μερικές ξεχωριστές προτάσεις για μέρη που το φθινόπωρο φορούν τα καλά τους και ετοιμάζονται να μας υποδεχτούν και να μας αποκαλύψουν τις καλά κρυμμένες ομορφιές τους.
Ας τα ανακαλύψουμε!
Νυμφαίο, Φλώρινα
Ψηλά στο βουνό, σε ύψος 1.350 μέτρων στο Βίτσι, θα συναντήσει κανείς ένα χωριό, που η UNESCO έχει ανακηρύξει ως ένα από τα 10 ομορφότερα της Ευρώπης και όχι άδικα, αφού το μέρος αυτό αποτελεί πραγματικά μία ορεινή αποκάλυψη.
Το Νυμφαίο, που έχει χαρακτηρισθεί ολόκληρο παραδοσιακό διατηρητέος οικισμός είναι ένα τοπίο «πνιγμένο» σε ένα δάσος οξιάς, που εναλλάσσεται με λιθόστρωτα μονοπάτια, τα οποία με τη σειρά τους οδηγούν στα γραφικά πετρόχτιστα σπίτια του χωριού, που στέκουν εκεί, φέρνοντας στο νου μία άλλην εποχή, εκείνη της μεγάλης ακμής του τόπου.
Όσοι αγαπούν την φύση, αλλά και όσοι θέλουν να δραπετεύσουν σε έναν προορισμό πλούσιο σε αναφορές παράδοσης και ιστορίας πρέπει να έρθουν εδώ, στην Νιβεάστα, όπως ήταν αρχικά το όνομα του Νυμφαίου, που στα βλάχικα σημαίνει νύμφη.
Ο επισκέπτης του ορεινού αυτού χωριού θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει διαμονή με αύρα παράδοσης, καθώς μπορεί να μείνει σε κάποιο από τα πολυάριθμα αρχοντικά που έχουν ανακαινιστεί και μετατραπεί σε παραδοσιακούς ξενώνες. Τα μονοπάτια που «ανακατεύονται» με το δάσος της οξιάς θα χαρίσουν στον ταξιδιώτη ονειρικούς περιπάτους, ενώ καθένας μπορεί να απολαύσει εδώ βόλτες με mountain bike, αλλά και ιππασία.
Εκτός από τις αθλητικές δραστηριότητες, ο επισκέπτης θα συναντήσει εδώ μία σειρά από αξιόλογα μνημεία. Ενδεικτικότερο όλων είναι το Μουσείο Αργυροχρυσοχοΐας, Λαογραφίας και Ιστορίας, που στεγάζεται σε ένα παλιό αρχοντικό, που έχει ανακαινιστεί τα τελευταία χρόνια. Εκεί, θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε τοιχογραφίες, περίτεχνα ξύλινα μακεδονικά ταβάνια και αυθεντικά έπιπλα, ενώ θα βρείτε και αξιόλογες συλλογές εργαλείων χειροτεχνικής χρυσοχοΐας, κοσμήματα, εκκλησιαστικά σκεύη, γαμήλια στέμματα, οικιακά σκεύη και μήτρες χαρακτών.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι επίσης το σπάνιο αρχειακό υλικό που φιλοξενείται στο Μουσείο από τον Μακεδονικό Αγώνα, καθώς και 60 πορτρέτα των επιφανέστερων Αρμάνων (Βλάχοι) εθνικών ευεργετών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το το χωριό έχει παράδοση στην τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας, που χρονολογείται από το μακρινό 1650.
Σημείο αναφοράς της περιοχής δεν θα μπορούσε φυσικά να μην είναι το Καταφύγιο της Αρκούδας, που αποτελεί τμήμα του Περιβαλλοντικού Κέντρου του Αρκτούρου στον Αετό Φλώρινας. Σε υψόμετρο 1.350 μ. θα συναντήσει κανείς μία περιφραγμένη έκταση 50 στρεμμάτων σε φυσικό δάσος οξιάς, που αποτελεί τα τελευταία χρόνια το σπίτι ενός πλήθους από αρκούδες που ελευθερώθηκαν από αιχμαλωσία. Όλη η γύρω περιοχή, άλλωστε, αποτελεί βιότοπο για την αρκούδα.
Αντίστοιχο είναι και το Καταφύγιο του Λύκου, που στεγάζεται σε έναν ειδικά περιφραγμένο χώρο, που περικλείεται από φυσικό δάσος βελανιδιάς και έχει συνολική έκταση 70 στρέμματα.
Λίγο πιο κάτω, θα βρείτε δύο πανέμορφες μικρές λίμνες, που φιλοξενούν μάλιστα εξαιρετικά ενδιαφέρον οικοσύστημα. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η Ζάζαρη αποτελεί την μοναδική λίμνη της Ευρώπης όπου ζουν μύδια, ενώ και η Χειμαδίτιδα έχει ξεχωριστή ομορφιά. Η περιβαλλοντική αξία των δύο υδρόβιων τοποθεσιών οδήγησε στο να αποτελούν προστατευόμενες περιοχές της Natura από το 2000.
Στα παραδοσιακά μαγαζάκια της περιοχής θα βρείτε ενδιαφέρουσες τοπικές γεύσεις, αλλά και προϊόντα που μπορείτε να αγοράσετε ως αναμνηστικά για την ταξιδιωτική συλλογή σας.
Δίλοφο, Ζαγοροχώρια
To Δίλοφο είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του: Ένα χωριό χτισμένο πάνω σε δύο κατάφυτους λόφους του Ζαγορίου, σε ύψος 860 μέτρων. Μόλις 32 χιλιόμετρα μακριά από τα Ιωάννινα, το Δίλοφο είναι ίσως ένα από τα πιο καρτποσταλικά Ζαγοροχώρια. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι πολλοί το χαρακτηρίζουν ως το ομορφότερο από τα Ζαγοροχώρια, ενώ το υπουργείο Πολιτισμού στο παρελθόν το έχει χαρακτηρίσει ως «τοποθεσία απέριττου κάλλους».
Μέχρι το 1920, το όνομα του χωριού ήταν Σωπετσέλι η Σο(μ)ποτσέλι, το οποίο στα Σλάβικα σημαίνει τόπος με πολλά νερά. Κι αυτός ακριβώς είναι το Δίλοφο σήμερα: Ένας τόπος απέραντης φυσικής ομορφιάς, απαλλαγμένος από καθετί το πολύβουο, το αστικό, το κουραστικό. Η πρόσβαση στο Δίλοφο είναι πολύ εύκολη με το αυτοκίνητο, το οποίο όμως πρέπει να γνωρίζετε ότι θα αφήσετε έξω από τον οικισμό, καθώς εντός του παραδοσιακού οικισμού, τα αυτοκίνητα απαγορεύονται.
Τα αυτοκίνητα λάμπουν διά της απουσίας τους και αυτό είναι ίσως ένας από τους βασικότερους λόγους, για τους οποίους το χωριό κατάφερε να διατηρήσει αναλλοίωτο τον παραδοσιακό του χαρακτήρα και την αυθεντική ζαγορίτικη ταυτότητα, στοιχεία που το ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα, επίσης πανέμορφα Ζαγοροχώρια.
Το Δίλοφο αποτελεί σίγουρα ένα από τα καλύτερα διατηρημένα χωριά του Ζαγορίου. Ο οικισμός, μάλιστα, έχει χαρακτηριστεί επίσημα ως διατηρητέος, γεγονός που σημαίνει ότι εντός των ορίων του επιτρέπονται μόνο αναστηλώσεις και ανακατασκευές παλαιών κτισμάτων, με αποτέλεσμα αυτό να ενισχύει τον αναλλοίωτο χαρακτήρα του.
Έτσι, ο επισκέπτης στο Δίλοφο έχει την ευκαιρία να θαυμάσει από κοντά την Ζαγορίτικη αρχιτεκτονική, περπατώντας σε πανέμορφα και καλοδιατηρημένα λιθόστρωτα καλντερίμια.
Τα δρομάκια του οικισμού πλαισιώνονται από περισσότερα των 100 αρχοντόσπιτα, απλωμένα σε 3 γειτονιές, τον Πάνω, τον Κάτω και τον Πέρα Μαχαλά. Τα υπέροχα αρχοντικά και οι σοφιστικές ξενώνες εναλλάσσονται με πολλά και ενδιαφέροντα αξιοθέατα, που μαρτυρούν την μακρά ιστορία αυτού του τόπου.
Συγκεκριμένα, ο οικισμός χρονολογείται από το 540 μ.Χ.. Αργότερα, κατά τον 15ο αιώνα, το χωριό αποτελείτο από 5 μαχαλάδες. Σταδιακά, τα πέντε αυτά ξεχωριστά μέρη συνενώθηκαν, δίνοντας στο χωριό, τον 18ο αιώνα, την μορφή που έχει σήμερα.
Η βόλτα μέσα από τα καλντερίμια θα σας οδηγήσει τελικά στην κορυφή του ενός λόφου, από όπου θα μπορέσετε να απολαύσετε την εντυπωσιακή θέα προς τον ίδιο τον οικισμό, αλλά και την πανέμορφη φύση που έχει αναπτυχθεί τριγύρω, με τις καταπράσινες πλαγιές, αλλά και τις επιβλητικές μορφές της Τύμφης και του Μιτσικελίου. Το εντυπωσιακό δάσος περικυκλώνει προστατευτικά το χωριό, χαρίζοντας μαγικές εικόνες.
Παίρνοντας τον δρόμο της καθόδου, ένα ακόμη μονοπάτι θα σας φέρει στην πλακόστρωτη κεντρική πλατεία, που αποτελεί ένα αληθινό κόσμημα. Εκεί, δεσπόζει ένας μεγάλος, επιβλητικός πλάτανος, ο οποίος θα σας παρέχει την απαιτούμενη σκιά, ώστε να μπορέσετε καθίσετε, απολαμβάνοντας τον καφέ σας σε ένα από τα παραδοσιακά καφενεία της πλατείας ή δοκιμάζοντας τα πιάτα της ταβέρνας «το Σωποτσέλι», ενός ιστορικού μαγαζιού, που λειτουργεί από το 1901!
Εδώ θα βρείτε επίσης την μεγαλοπρεπή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, χτισμένη το 1850, αλλά και την Αναγνωστοπούλειο Σχολή. Στην είσοδο του χωριού, θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε το πανύψηλο αρχοντικό Μακρόπουλου και να γνωρίσετε την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία του. Το αρχοντικό Μακρόπουλου, με ύψος που αγγίζει τα 13.5 μέτρα, είναι το ψηλότερο αρχοντικό στα Ζαγοροχώρια.
Σύμφωνα με τον μύθο που περιβάλλει αυτό το ιδιαίτερο αρχοντικό, ο γιος ενός πλούσιου Ζαγορίτη παντρεύτηκε μία κοπέλα από το γειτονικό χωριό Κουκούλι. Όταν εγκαταστάθηκαν στο σπίτι του γαμπρού στο Δίλοφο, η κοπέλα εξέφρασε έντονη νοσταλγία για το χωριό της. Τότε λοιπόν, ο σύζυγος έκτισε το πανύψηλο αρχοντικό, για να μπορεί η γυναίκα του να αγναντεύει το χωριό της από τα ψηλότερα πατώματα του!
Τέλος, μην παραλείψετε να κάνετε μία στάση στο Γεφύρι του Καπετάν Αρκούδα και του Άγιου Μηνά, όπου μπορείτε να απολαύσετε ανεμπόδιστη θέα προς την χαράδρα του Βίκου από το ξωκλήσι του Άη Γιάννη.
Γκούρα, Ορεινή Κορινθία
Αν αναζητάτε ένα καταπράσινο σκηνικό με τρεχούμενα νερά, παλιά καλοδιατηρημένα αρχοντικά και γραφικά σοκάκια, ένας είναι ο προορισμός για εσάς: Αμφιθεατρικά χτισμένη στα 900 μέτρα υψόμετρο, στις πλαγιές της ορεινής Κορινθίας, θα βρείτε την Γκούρα, ένα μικρό πανέμορφο χωριό.
Η εξόρμηση αυτή θα σας κερδίσει ήδη από την διαδρομή, πριν καν φτάσετε στον προορισμό σας. Το καταπράσινο τοπίο με τις ποικίλες αποχρώσεις εναλλάσσεται καθώς πλησιάζετε στον μαγικό αυτό τόπο. Οι καρυδιές, αλλά και οι δρύες έχουν εδώ την τιμητική τους.
Όταν, όμως, φτάσετε στο χωριό, στην κεντρική πλατεία, τα βλέμματα όλων τραβά ο μεγάλος πλάτανος, που στέκει εκεί αγέρωχος επί χρόνια. Το σημείο αυτό αποτελεί το ιδανικό μέρος για να ξεκουραστείτε από το ταξίδι, καθώς εκεί τα καφενεία έχουν απλώσει τα τραπεζάκια τους και είναι έτοιμα να σας προσφέρουν ό,τι ζητήσετε, ενώ μπορείτε να απολαύσετε παράλληλα ανεμπόδιστη θέα προς την πεδιάδα.
Εκεί θα βρείτε και το διάσημο αιωνόβιο πουρνάρι, που «ζει» στην μεγάλη πλατεία και παρακολουθεί τους ταξιδιώτες να έρχονται και να φεύγουν, γνωρίζοντας για λίγο τα μυστικά αυτού του τόπου. Παραδίπλα, η εκκλησία των Ταξιαρχών αξίζει την επίσκεψή σας.
Κατά τα άλλα, το χωριό απαρτίζεται από παλιά, πετρόχτιστα σπίτια, που έχουν καταφέρει να διατηρηθούν άτρωτα στο πέρασμα του χρόνου. Ανάμεσα σε αυτά είναι, φυσικά, και το αρχοντικό του οπλαρχηγού της Επανάστασης, Νικόλαου Οικονόμου Γκούρα, που αξίζει να επισκεφθείτε.
Η Γκούρα, χάρη στο υψόμετρό της, προσφέρει τη μαγική αίσθηση της διαμονής στον τόπο των θεών, ενώ χαρίζει υπέροχη θέα προς τον κάμπο του Φενεού, με τη Ζήρια στην πλάτη της και τις κορυφές του Χελμού ακριβώς απέναντι.
Πολύ κοντά στο χωριό βρίσκεται η λαξευμένη στην πέτρα Παναγιά των Βράχων, ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της περιοχής, στο οποίο πρέπει οπωσδήποτε να φροντίσετε να αφιερώσετε λίγο χρόνο.
Φυσικά, δεν θα παραλείψετε να κάνετε μία βόλτα στην ευρύτερη περιοχή, όπου σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων θα συναντήσετε δύο πανέμορφες λίμνες, την υπέροχη Δόξα και τη μυθική Στυμφαλία. Γύρω από τα υδρόβια αυτά αξιοθέατα απλώνεται μία μεγάλη έκταση με φουντωτά δάση, τα οποία αξίζει να εξερευνήσετε μέσα από τα οργανωμένα μονοπάτια, που προσφέρουν εμπειρίες πεζοπορίας, που σίγουρα δεν θα ξεχάσετε ποτέ.
Παλαιός Παντελεήμονας, Πιερία
Στην πιερική πλευρά του βουνού των θεών, αυτή που κοιτάζει προς το Αιγαίο, «σκαρφαλωμένο» στις πλαγιές του Ολύμπου, υπάρχει ένα χωριό, που ανήκει στην «χρυσή» λίστα των χαρακτηρισμένων ως παραδοσιακών διατηρητέων οικισμών.
Χάρη στην ειδυλλιακή του τοποθεσία, ο Παλαιός Παντελεήμονας είναι ένα από τα ομορφότερα «μπαλκόνια» της Πιερίας, που χαρίζει μαγική θέα προς τον Θερμαϊκό, αλλά και τις ακτές της πόλης.
Το χωριό αποτελεί ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα παραδοσιακής μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής της βορείου Ελλάδας. Κατά τη δεκαετία του 1950, ο οικισμός ξεκίνησε να ερημώνει, όταν οι κάτοικοι ξεκίνησαν να μετακομίζουν μαζικά προς τον μεγαλύτερο οικισμό του Νέου Παντελεήμονα. Ίσως αυτό να συντέλεσε καθοριστικά στο να καταφέρει ο οικισμός να διατηρήσει αναλλοίωτο το τοπικό χρώμα και την αυθεντικότητά του.
Μερικές δεκαετίες αργότερα και συγκεκριμένα γύρω στο 1980, ο οικισμός αναπαλαιώθηκε και η ζωή επέστρεψε στον Παλαιό Παντελεήμονα, που ανέπτυξε με ταχείς ρυθμούς έντονη τουριστική κίνηση.
Το μικρό χωριό με τον αυθεντικό μακεδονικό χαρακτήρα, ο Παλαιός Παντελεήμονας αποτελείται από γραφικά σοκάκια, που οδηγούν προς τον «πέτρινο κόσμο» του οικισμού: Μία πέτρινη πλατεία, περιτριγυρισμένη από τα παραδοσιακά σπίτια του χωριού, κι αυτά χτισμένα με πέτρα. Η κεντρική πλατεία με τα πλατάνια, με την παλιά εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα και το παλιό σχολείο είναι το σημείο όπου συγκεντρώνεται ο περισσότερος κόσμος που επιθυμεί να απολαύσει τη θέα και να γευματίσει στις πολλές παραδοσιακές ταβέρνες.
Μία βόλτα στα σοκάκια του Παλαιού Παντελεήμονα θα σας φέρει γρήγορα μπροστά σε παραδοσιακά εργαστήρια αργυροχρυσοχοΐας, καταστήματα με σουβενίρ, είδη λαϊκής τέχνης, διακοσμητικά, δώρα και κοσμήματα.
Βγαίνοντας από τα στενά όρια του οικισμού, θα έρθετε… αντιμέτωποι με το πυκνό, γεμάτο καστανιές και οξιές, δάσος που αγκαλιάζει τον Παλαιό Παντελεήμονα. Η εκτενής δασική έκταση αποτελεί ιδανική τοποθεσία για πεζοπορίες, διαδρομές με ποδήλατα βουνού, αλλά και βόλτες με 4×4.
Αν έρθετε ως εδώ, θα πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβετε στο πρόγραμμά σας μία επίσκεψη στο γειτονικό Λιτόχωρο. Από εκεί, άλλωστε, μπορείτε να ξεκινήσετε τις εξερευνήσεις στα μονοπάτια του περίφημου βουνού των θεών, του Ολύμπου, εξερεύνηση που αποτελεί μία μοναδική εμπειρία ζωής.
Εγκαταλειμμένα σπίτια ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής και αρχοντικά αναπαλαιώνονται συνεχώς και μετατρέπονται σε κατοικίες, αλλά και ξενώνες, οπότε σίγουρα θα βρείτε ένα ειδυλλιακό κατάλυμα για να διανυκτερεύσετε.
Στα παραδοσιακά ταβερνάκια του οικισμού, μπορείτε να δοκιμάσετε αυθεντικές βουνίσιες συνταγές, σερβιρισμένες με τοπικής παραγωγής τσίπουρο.
Άγιος Λαυρέντιος, Πήλιο
Σε απομονωμένη γωνιά του δυτικού Πηλίου, ξεχασμένος από τον χρόνο, βρίσκεται ένας μικρός παράδεισος, αγαπημένος τόπος των λίγων περίεργων ταξιδιωτών που έφτασαν ως εκεί για να τον ανακαλύψουν.
Ο Άγιος Λαυρέντιος συγκεντρώνει όλα τα καλά στοιχεία: Απέχει εξίσου από την θάλασσα, όσο και από το δημοφιλή ορεινά σημεία, όπως το χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου. Είναι ανεπτυγμένος όσο πρέπει για να σας παρέχει μία ευχάριστη εμπειρία διαμονής, αλλά και άγνωστος όσο πρέπει για να απολαύσετε αυτή την εμπειρία μακριά από ορδές τουριστών, σε ένα περιβάλλον πέρα για πέρα αυθεντικό.
Οι πιστοί του επισκέπτες θα σας επισημάνουν ως θετικό ένα αξιοσημείωτο στοιχείο του χωριού: Αν θέλετε να δείτε τον Άγιο Λαυρέντιο, θα πρέπει να στοχεύσετε ακριβώς εκεί. Κανένας δρόμος δεν θα σας βγάλει κατά λάθος στο μικρό καταπράσινο χωριό. Καμία τυχαία βόλτα δεν θα σας φέρει εδώ, παρά μόνο ένας δρόμος που έχει σχεδιαστεί για να οδηγεί αποκλειστικά στον Άγιο Λαυρέντιο.
Χτισμένος αμφιθεατρικά στην πλαγιά του λόφου, κρυμμένος πίσω από αγριοκερασιές και καστανιές, το μάτι μας γεμίζει από την καταπράσινη φύση, ενώ οι μόνοι ήχοι που ακούμε είναι οι μελωδίες που δημιουργούν τα τρεχούμενα νερά στα αμέτρητα ρυάκια και τις ρεματιές του χωριού.
Τα πάντα στον Άγιο Λαυρέντιο ξεκινούν από την πλατεία Χατζίνη. Εδώ, μπορείτε να κάνετε μία πρώτη στάση για ένα τσίπουρο, αλλά και γλυκό κεράσι, απολαμβάνοντας την θέα προς το χωριό Δράκεια, αλλά και στη γραφικότατη γέφυρα, από όπου ρέουν τα ορμητικά νερά του χειμάρρου Βρύχωνα. Δεν είναι διόλου απίθανο να ακούσετε τους ντόπιους να μιλούν για όλους τους ζωγράφους, τους μουσικούς και τους πανεπιστημιακούς, που επέλεξαν να χτίσουν εδώ το ορεινό καταφύγιό τους, για να απολαμβάνουν την ανεμπόδιστη θέα στον Παγασητικό.
Ξεκινώντας την περιήγηση στο χωριό, θα έρθετε αντιμέτωποι με έναν λαβύρινθο από λιθόστρωτα ανηφορικά καλντερίμια. Όποιο κι αν επιλέξετε, θα σας βγάλει σίγουρα σε ξέφωτα με αρχοντικά σωστά στολίδια.
Αφού πάρετε λίγο χρόνο να απολαύσετε την βόλτα σας στα στενά του χωριού, αναζητήστε την κεντρική εκκλησία του Aγίου Δημητρίου, αλλά και το βυζαντινό μοναστήρι, που βρίσκεται λίγο έξω από τον οικισμό και έχει ιδρυθεί από τον Όσιο Λαυρέντιο το 1378, στα ερείπια μίας παλαιότερης μονής, χτισμένης τον 12ο αιώνα από Βενεδικτίνους μοναχούς, που κατάγονταν από το Αμάλφι της Ιταλίας.
Όσοι από εσάς αποφασίσετε να εξερευνήσετε τα ενδότερα του πυκνού δάσους, ίσως ανακαλύψετε πού βρίσκεται η περίφημη σπηλιά του μυθικού Κενταύρου Χείρωνα, που ο θρύλος την θέλει να είναι κρυμμένη κάπου εκεί.
Ένα ακόμη μνημείο εξαιρετικού ενδιαφέροντος είναι αυτό που έχει αφιερωθεί στην μνήμη του Αγίου Αποστόλου του Νέου, του τοπικού Αγίου του χωριού, που βασανίστηκε και αποκεφαλίστηκε στο Γενί Τζαμί στην Κωνσταντινούπολη, στις 16 Αυγούστου 1686, ημερομηνία κατά την οποία γιορτάζεται και η μνήμη του. Πρόκειται για τον σταυροειδή ναό του Αγίου Αποστόλου του Νέου, με το περίφημο καμπαναριό – ρολόι του. Δίπλα του στέκει ένα μικρό αμφιθέατρο, ακριβώς στο σημείο όπου υπήρχε το πατρικό του. Παλαιότερα στην θέση του αμφιθεάτρου υπήρχε μία μικρή εκκλησία, ωστόσο αργότερα γκρεμίστηκε.
Ο Άγιος Λαυρέντιος είναι αναμφισβήτητα ένα από τα ομορφότερα χωριά του Πηλίου, που έχει πολλά όμορφα να σας αφηγηθεί εντός των στενών ορίων του.
Καλλονή, Γρεβενά
Ένα χωριό «κρεμασμένο» στον ουρανό βρίσκεται στο βουνό των Γρεβενών, σε ύψος 1.080 μέτρων. Ο λόγος για την Καλλονή Γρεβενών, έναν ονειρεμένο παραδοσιακό οικισμό με το ξεχωριστό αρχιτεκτονικό χρώμα.
Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας αυτού του μικρού χωριού οφείλεται στην εξειδίκευση των ντόπιων μαστόρων -ή αλλιώς κουδαριτών- στην πέτρα, γεγονός που έχει χαρίσει στην Καλλονή την ξεχωριστή φυσιογνωμία της, που υποστηρίζει στο έπακρο το όνομά της.
Τα σπίτια της Καλλονής είναι χτισμένα παραδοσιακά, με την πέτρα να κυριαρχεί φυσικά στην κατασκευή τους. Το τοπίο συμπληρώνουν υπέροχα οι δρόμοι που διαπερνούν το χωριό, εκ των οποίων η συντριπτική πλειονότητα είναι πλακόστρωτοι.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκπληκτικής ομορφιάς πετρόχτιστη βρύση στο κέντρο του χωριού. Στην κεντρική πλατεία, που αποτελεί ίσως το ομορφότερο σημείο της Καλλονής, μπορείτε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε το τοπίο γύρω σας.
Μία επίσκεψη στα γειτονικά κυρίαρχα Γρεβενά εννοείται πως επιβάλλεται. Εκεί, θα συναντήσετε το πεντάγωνο χαρακτηριστικό ρολόι, τα μανιτάρια-γλυπτά που έχουν εμφανιστεί σε διάφορα σημεία, αλλά και τη ζωντανή Πλατεία Αιμιλιανού, το πιο ζωηρό σημείο της πόλης.
Έξω από το αστικό τοπίο, επιπλέον, εξαιρετική ευκαιρία για εκδρομές με 4×4 προσφέρει ο κοντινός Όρλιακας, αλλά ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου (Βάλια Κάλντα). Εξαιρετικό ενδιαφέρον για αθλητικές δραστηριότητες παρουσιάζει το τοπίο στον Αλιάκμονα, αλλά και στον παραπόταμό του, το Βενέτικο. Από εδώ αξίζει να προσεγγίσετε και το φαράγγι Πορτίτσας για να θαυμάσετε τα τρία πέτρινα γεφύρια από την εποχή της Τουρκοκρατίας, της Πορτίτσας, Λιάτισσας (ή του Κλέφτη) και του Κατσογιάννη (ή Μύλου).
Αν είστε λάτρεις του σκι, στην περιοχή υπάρχει το Χιονοδρομικό Κέντρο Βασιλίτσας, ιδανικό για snowboard και ski εκτός πίστας για τους πιο τολμηρούς.
Για τη διαμονή σας, θα πρέπει οπωσδήποτε να επιλέξετε έναν από τους παραδοσιακούς ξενώνες που προσφέρονται ως καταλύματα. Όσο για τις γαστρονομικές σας επιλογές, η περιοχή των Γρεβενών φημίζεται για τα μανιτάρια που παράγει, υλικό το οποίο πρέπει φυσικά να δοκιμάσετε. Επιλέξτε ένα πιάτο της επιλογής σας με βάση το μανιτάρι. Αν, δε, θέλετε να δείτε πώς προκύπτει αυτό το ιδιαίτερο υλικό στο πιάτο σας, μπορείτε να πάρετε μέρος σε μία από τις οργανωμένες εκδρομές για κυνήγι μανιταριού στο δάσος. Αναμφισβήτητα, μία μοναδική εμπειρία!
Δημητσάνα, Αρκαδία
Αρχιτεκτονική εξαιρετικής ομορφιάς, μοναστήρια που εντυπωσιάζουν, ένα διάσημο φαράγγι και άλλα είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα ενός από τα ομορφότερα και πιο καλοδιατηρημένα χωριά της ορεινής Αρκαδίας, την Δημητσάνα.
Η Δημητσάνα αποτελεί εδώ και χρόνια μια από τις δημοφιλέστερες βάσεις των ταξιδιωτών, προσφέροντας μάλιστα πολλές επιλογές για το πώς θα αξιοποιήσει κανείς τον ελεύθερο χρόνο και την απόδρασή του εκεί. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η Δημητσάνα είναι ιδανικός προορισμός, τόσο για εκείνους που αναζητούν ρομαντικά χειμωνιάτικα Σαββατοκύριακα ή οικογενειακές εκδρομές, όσο και για εκείνος που θέλουν να δοκιμάσουν εναλλακτικές εξορμήσεις στον Λούσιο και τον Αλφειό.
Φτάνοντας κανείς στην Δημητσάνα, το πρώτο πράγμα που θα τον εντυπωσιάσει δεν μπορεί παρά να είναι το παραδοσιακό αρχιτεκτονικό τοπίο του οικισμού του χωριού, που αποτελείται από ψηλά, πέτρινα πυργόσπιτα που απλώνονται σε δυο αντικριστούς λόφους. Ο οικισμός αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής της Γορτυνίας και ξεχωρίζει για την παραδοσιακή του ταυτότητα. Η θέα θα σας συνεπάρει με την πρώτη ματιά.
Αφού πάρετε μία στιγμή για να απολαύσετε αυτή την πρώτη επαφή με το μέρος, μπορείτε να ακολουθήσετε μία διαδρομή σε κάποιο από τα πολυάριθμα λιθόστρωτα καλντερίμια.
Στο δρόμο σας θα θαυμάσετε τα επιβλητικά αρχοντικά του χωριού, ενώ μπορείτε να γνωρίσετε και μία σειρά από αξιόλογα πολιτιστικά μνημεία που υπάρχουν στην περιοχή, όπως την ιστορική βιβλιοθήκη με τις σπάνιες εκδόσεις, αλλά και το μικρό εκκλησιαστικό μουσείο που στεγάζεται στο ανακαινισμένο σπίτι του πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ και φιλοξενεί μία αξιόλογη συλλογή από παλιά ιερά σκεύη, εικόνες, ιερά άμφια και άλλα.
Στην Δημητσάνα θα βρείτε και κάτι που δεν συναντάμε πουθενά αλλού στην Ελλάδα: Λίγο πιο έξω από το χωριό φιλοξενείται το εξαιρετικό υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης. Εκεί, μπορείτε να γνωρίσετε ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με την προβιομηχανική τεχνολογία της περιοχής και να κάνετε μια όμορφη βόλτα στη φύση, ακολουθώντας τη ροή του νερού από τον αλευρόμυλο προς το βυρσοδεψείο και τον μπαρουτόμυλο. Αξίζει, δε, να γνωρίζετε ότι, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, η ιστορική Δημητσάνα υπήρξε το σημαντικότερο κέντρο ανεφοδιασμού σε μπαρούτι.
Η επίσκεψή σας στο Μουσείο Υδροκίνησης μπορεί να συνδυαστεί με μία βόλτα προς το φαράγγι του Λουσίου, το οποίο συνδέεται με το Μουσείο μέσω μονοπατιών, όπου σίγουρα θα συναντήσετε πολλούς πεζοπόρους. Το φαράγγι του Λουσίου αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά, αλλά και όμορφα φυσικά μνημεία της Πελοποννήσου. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, η συγκεκριμένη τοποθεσία έχει ταυτιστεί με την ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού στην Ελλάδα.
Κατά την επίσκεψή σας στο φαράγγι, μπορείτε να επιλέξετε πολλές και ενδιαφέρουσες δραστηριότητες, όπως πεζοπορία, ράφτινγκ και καγιάκ, ανάλογα με την προτίμησή σας. Αξίζει, πάντως, να ξέρετε ότι ακόμη και κάνοντας τον γύρο της περιοχής με το αυτοκίνητο, το βλέμμα σας θα πέσει πάνω σε τοπία αξεπέραστου κάλλους.
Η επίσκεψη στο φαράγγι του Λούσιου δεν μπορεί παρά να συνδυαστεί με την βόλτα στις κοντινές Μονές Λούσιου. Από αυτές, ξεχωρίζει η Μονή Προδρόμου, κυρίως για το ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό της στυλ. Η Μονή Προδρόμου είναι χτισμένη σε μία ειδυλλιακή τοποθεσία και μοιάζει να αιωρείται πάνω από το φαράγγι. Η ιστορική Μονή Φιλοσόφου, από την άλλη, που ιδρύθηκε το 963 μ.Χ, είναι χτισμένη μέσα στον βράχο, ενώ η Μονή Αιμυαλών, με το πολύ ενδιαφέρον ξυλόγλυπτο τέμπλο, τις τοιχογραφίες του Ναυπλιώτη ζωγράφου, Δημήτρη Μόσχου και τα κειμήλια που αποτελούν πραγματικά κομψοτεχνήματα είναι «κρυμμένη» μέσα σε μία καταπράσινη τοποθεσία. Πέτρινα σκαλιά οδηγούν από τη μονή στο ληνό (πατητήρι) των Κολοκοτρωναίων.
Επιλέξτε να διανυκτερεύσετε σε κάποιον από τους πολλούς ατμοσφαιρικούς ξενώνες της περιοχής, για να ολοκληρώσετε την ταξιδιωτική σας εμπειρία στο χωριό με μία υπέροχη διαμονή. Εκτός από αυτό, φυσικά δεν πρέπει να παραλείψετε μία δοκιμή της τοπικής γαστρονομίας, που έχει να προτείνει ντόπια κρέατα, τυροκομικά και χειροποίητα ζυμαρικά, όπως χυλοπίτες, λαζάνια και τραχανά.
Χαρακτηριστικότερα πιάτα της περιοχής είναι το χοιρινό λαγωτό με καρυδάτη σκορδαλιά, το αρνάκι με σέλινο ή μυρώνια (αρωματικά χόρτα), οι πίτες με τραχανά, ο κόκορας με χυλοπίτες, η ποταμίσια πέστροφα του Λάδωνα, τα αρνίσια παϊδάκια από ντόπια κρέατα που κόβονται επιτόπου, ενώ για τους πιο τολμηρούς γίδα ή ζυγούρι βραστό (με το ζωμό σερβιρισμένο χωριστά).
Μακρινίτσα
Από τους παλαιότερους και πιο διάσημους ταξιδιωτικούς προορισμούς της χώρας, που προσφέρει μία ολοκληρωμένη τουριστική εμπειρία είναι αυτός της Μακρινίτσας, ενός ιστορικού χωριού του Βόλου.
Ο παραδοσιακός αρχιτεκτονικός της χαρακτήρας, που κατάφερε να διατηρηθεί αναλλοίωτος από τον χρόνο, με τα χαρακτηριστικά δείγματα αυθεντικής πηλειορίτικης αρχιτεκτονικής, τα καλοδιατηρημένα αρχοντικά, τα λιθόχτιστα σπίτια και τα γραφικά καλντερίμια με τις περίτεχνες βρύσες και τα πέτρινα γεφύρια είναι τα στοιχεία που ανέδειξαν την Μακρινίτσα να χαρακτηριστεί παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός.
Φυσικά, εκτός από τα όμορφα ανθρώπινα δημιουργήματα του χωριού, η φύση έχει κάνει και εδώ τα μαγικά της, «ντύνοντας» με πανήψυλα πλατάνια και λουλούδια κάθε γωνιά του οικισμού.
Η γνωριμία σας με το χωριό της Μακρινίτσας θα ξεκινήσει από την πλακόστρωτη πλατεία Μπράνη, που βρίσκεται στην είσοδο του οικισμού και είναι το πρώτο πράγμα που αντικρύζει ο ταξιδιώτης φτάνοντας εκεί. Η όμορφη ρεματιά που βρίσκεται ακριβώς πάνω από την πλατεία, η περίτεχνη κρήνη του Αθάνατου Νερού, αλλά και το πετρόχτιστο εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη του Προδρόμου ολοκληρώνουν το τοπίο παραδοσιακής ομορφιάς.
Πρόκειται, άλλωστε, για το κεντρικότερο σημείο του οικισμού, που αποτελεί σημείο συνάντησης ντόπιων και επισκεπτών, αφού σφύζει από ταβέρνες και καφέ που περιμένουν να φιλοξενήσουν τις παρέες, αλλά και μικρά καταστήματα, με πολύ ενδιαφέροντα είδη λαϊκής τέχνης.
Όποιος έρθει μέχρι εδώ, πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθεί το καφενείο «Ο Θεόφιλος», ένα ιστορικό διατηρητέο μνημείο, καθώς στο εσωτερικό του κρύβει μια μεγάλη τοιχογραφία του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. Η τοιχογραφία είναι αφιερωμένη στον αγαπημένο ήρωα του Θεόφιλου, τον Κατσαντώνη, έναν από τους πρώτους επαναστατημένους Έλληνες της περιόδου της Τουρκοκρατίας. Σε αυτήν, απεικονίζονται ο ήρωας και οι σύντροφοί του στο λημέρι τους, έτοιμοι για πόλεμο, αλλά και για υπαίθριο γλέντι.
Λίγο παρακάτω, θα βρείτε το Λαογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται στο τριώροφο διατηρητέο αρχοντικό Τοπάλη και αποτελεί ενδεικτικό δείγμα πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Στο Μουσείο θα έχει κανείς την ευκαιρία να θαυμάσει αντικείμενα από την καθημερινή ζωή του χωριού, αλλά και από την ιστορία του, όπως παραδοσιακές φορεσιές, εργαλεία, παλιά όπλα, λάβαρα, κειμήλια και πολλά ακόμη.
Σήμερα, ένα καφέ- ουζερί στέκει στη θέση του λιθόκτιστου δημοτικού κτηρίου με τη χαρακτηριστική ξύλινη στέγη.
Αρκεί λίγη βόλτα και σύντομα θα βρεθείτε μπροστά από μία θαυμάσια θέα: το χωριό προσφέρει ανεμπόδιστη θέα προς τον Παγασητικό κόλπο, αλλά και την πόλη του Βόλου, γεγονός που δικαιολογεί απόλυτα τον χαρακτηρισμό «μπαλκόνι του Πηλίου» που του έχει αποδοθεί.
Οι τουριστικές υποδομές της Μακρινίτσας καλύπτουν κάθε επιθυμία και δεν πρόκειται να σας απογοητεύσουν. Οι παραδοσιακοί ξενώνες που φιλοξενούνται σε πηλιορείτικα αρχοντικά αποτελούν τον ιδανικό τόπο διαμονής, ενώ στα γραφικά ταβερνάκια της περιοχής θα βρείτε να δοκιμάσετε τις τοπικές γεύσεις. Η πηλιορείτικη κουζίνα, άλλωστε, είναι διάσημη σε όλη την Ελλάδα.
Το διασημότερο πιάτο είναι αναμφισβήτητα το σπετσοφάι, που παρασκευάζεται από ντόπια λουκάνικα. Δοκιμάστε επίσης πίτες με μανιτάρια, χόρτα βουνού και ντόπιο κρέας. Στα τσιπουράδικα και τα ουζερί σερβίρονται συνήθως θαλασσινοί μεζέδες και ψάρια, ενώ πολύ δημοφιλείς είναι οι καραβιδομακαρονάδες. Για επιδόρπιο, επιβάλλεται να παραγγείλετε κάποιο από τα διάσημα πηλιορείτικα γλυκά κουταλιού, ενώ προϊόντα που παράγονται στην περιοχή, όπως αρωματικά βότανα, μέλι, μαρμελάδες και τσίπουρο είναι μόνο μερικά από αυτά που αξίζει να πάρετε μαζί σας φεύγοντας.
Άνω Χώρα, Ορεινή Ναυπακτία
Στα ορεινά του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, στα σύνορα με τη Φωκίδα, μακριά από πλήθη τουριστών, κρύβεται ένας συναρπαστικός ορεινός παράδεισος, γεμάτος φυσική ομορφιά. Η περιοχή της Ορεινής Nαυπακτίας, ή Kράβαρα όπως λεγόταν παλαιότερα, προσφέρεται για εκείνους που αγαπούν τη φύση.
Κάπου ανάμεσα στον φυσικό παράδεισο που δημιουργούν οι νότιες απολήξεις της Πίνδου, η Οξιά, το Παναιτωλικό και τα Βαρδούσια, είναι κρυμμένο ένα σύμπλεγμα από 45 συνολικά χωριά, που μοιάζουν να αιωρούνται ανάμεσα σε μία ατελείωτη δασική έκταση, αποτελούμενη από έλατα, καρυδιές, οξιές, αλλά και λόγγους με καστανιές.
Τα μονοπάτια που συνέδεαν τα χωριά είναι ακόμη ορατά. Αν, δε, συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι δημιουργούν διαδρομές που περνούν μέσα από ρεματιές και ένα μαγικό φυσικό τοπίο, τότε καταλαβαίνουμε ότι η πεζοπορία, έστω σε μερικά από αυτά, είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβουμε στο πρόγραμμά μας, ερχόμενοι εδώ.
Εκτός από το να φτάσουμε από το ένα χωριό στο άλλο, οι δασικοί αυτοί δρόμοι μας φέρνουν στην καρδιά των βουνών της περιοχής, σε μία εμπειρία που θα μας μείνει αξέχαστη. Αποκορύφωμα όλης αυτής της περιήγησης είναι η διαδρομή γύρω από την Ευηνολίμνη, η οποία πραγματικά κόβει την ανάσα.
Από τουριστικής πλευράς, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σήμερα στον Δήμο Aποδοτίας με επίκεντρο την Άνω Χώρα. Πρόκειται ίσως για το ομορφότερο χωριό της ορεινής Ναυπακτίας, «σκαρφαλωμένο» σε ύψος 1.050 μέτρων και κρυμμένο ανάμεσα σε έλατα, καστανιές και οξιές, από τα οποία ξεπροβάλλουν οι κόκκινες σκέπες των γραφικών σπιτιών του χωριού.
Η Μεγάλη Λομποτινά, όπως ονομαζόταν παλιότερα η Άνω Χώρα, είναι το πιο αναπτυγμένο τουριστικά χωριό της περιοχής. Εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο στη φυσιογνωμία της αποτελεί το γεγονός ότι είναι χτισμένη αμφιθεατρικά, σε μια πλαγιά των Βαρδουσίων. Ανάμεσα στα παραδοσιακά σπίτια ξεχωρίζει το πλακόστρωτο κέντρο της, με την αγορά και το μητροπολιτικό ναό της Αγίας Παρασκευής να ατενίζουν τις βουνοκορφές που βρίσκονται στην απέναντι πλευρά, σε ύψος 1.030 μέτρων.
Από την Άνω Χώρα ξεκινά η διαδρομή που οδηγεί στο Φαράγγι του Κάκαβου με το πέτρινο γεφύρι. Η βόλτα αυτή αποτελεί ένα από τα πιο διάσημα μονοπάτια της περιοχής.
Έχοντας ως βάση σας την Άνω Χώρα, μπορείτε να προγραμματίσετε μία ευρύτερη περιήγηση στην περιοχή, η οποία να περιλαμβάνει την Κάτω Χώρα (ή αλλιώς Μικρή Λομποτινά), την Αμπελακιώτισσα (Κοζίτσα), τον Πόδο, τον Πλάτανο (Βονόρτα) και την Περδικόβρυση (Σινίστα). Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν σήμερα και τα Ευηνοχώρια, τα οποία απέκτησαν ξανά ζωή μετά τη δημιουργία του φράγματος του Ευήνου. Χωριά όπως ο Άγιος Δημήτριος, το Νεοχώρι, η Αράχοβα, η Κλεπά και η Περδικόβρυση χαρίζουν μαγευτική θέα προς την πανέμορφη τεχνητή λίμνη.
Ολόκληρη η περιοχή, που είναι «πνιγμένη» στο πράσινο, προσφέρεται φυσικά για μία σειρά από δραστηριότητες με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Η πεζοπορία, το mountain bike και οι διαδρομές με 4×4 θεωρούνται απόλυτο must, ενώ αν αποφασίσετε να κάνετε ράφτινγκ, δεν θα ξεχάσετε ποτέ αυτή την εμπειρία.
Η Ορεινή Ναυπακτία, γενικότερα, προσελκύει κυρίως ταξιδιώτες που αναζητούν χαμηλών τόνων διακοπές, γι’ αυτό και τα καταλύματα που θα βρείτε εδώ είναι ανάλογου χαρακτήρα, όπως μικροί φιλόξενοι ξενώνες, όλοι πετρόχτιστοι και τοποθετημένοι μες στο πράσινο. Η ατμόσφαιρα που θα δημιουργήσουν κατά τη διαμονή σας εκεί πραγματικά θα ολοκληρώσει αυτή την ξεχωριστή ταξιδιωτική εμπειρία.
Αναφορικά με την τοπική γαστρονομία, στα απλά, αλλά αυθεντικά ταβερνάκια της περιοχής θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε εξαιρετικό φαγητό, με πιάτα που έχουν ως βάση τους τα τοπικά προϊόντα. Από αυτά ξεχωρίζουν ιδιαίτερα τα ντόπια κρεατικά της ώρας, οι λαχανόπιτες (χορτόπιτες), ασυνήθιστα μαγειρευτά, όπως τράγος με φασολάκια, γίδα, τράγος και ζυγούρι κοκκινιστά με χυλοπίτες και αγριομόσχαρο κοκκινιστό και φυσικά πιάτα που έχουν προκύψει από κυνήγι, όπως αγριογούρουνο, ζαρκάδι και κοτσύφια.
Άγιος Γερμανός, Φλώρινα
Σε απόσταση αναπνοής από την πιο διάσημη λίμνη της Ελλάδας, την Πρέσπα, ο Άγιος Γερμανός, στην περιοχή της Φλώρινας, προσφέρεται για μία φθινοπωρινή ή ακόμη και χειμερινή απόδραση. Η εξόρμηση στον Άγιο Γερμανό είναι μία εντελώς ξεχωριστή εμπειρία και σίγουρα θα σας προσφέρει πράγματα έξω από τα συνηθισμένα.
Χτισμένος ανάμεσα στις πλαγιές του Βαρνούντα, σε υψόμετρο 1.040 μέτρων, ο Άγιος Γερμανός ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του, που μαρτυρά την μακρά παράδοση της περιοχής στις πετρόχτιστες κατασκευές. Λέγεται, μάλιστα, ότι είναι το μοναδικό χωριό στην περιοχή των Πρεσπών που έχει καταφέρει να διατηρήσει αναλλοίωτα τα παλιά πέτρινα σπίτια του, που αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα της τοπικής αρχιτεκτονικής.
Εκτός από τα υπέροχα, παραδοσιακά αρχοντικά του, θα πρέπει να αφιερώσετε λίγο χρόνο στον βυζαντινό ναό του Αγίου, με τις τοιχογραφίες εξαίρετης τέχνης, που χρονολογούνται από το 1743. Στο υπέρθυρο του παλιού τμήματος του ναού, θα θαυμάσετε μία τοιχογραφία του ίδιου του Αγίου (ουσιαστικά πρόκειται για τον πατριάρχη Kωνσταντινουπόλεως).
Έξω από τα στενά όρια του χωριού, αναμφισβήτητα δεν μπορείτε να έρθετε ως εδώ και να μην επισκεφθείτε τις Πρέσπες. Την πρώτη εντύπωση για τις δίδυμες λίμνες θα την πάρετε, μάλιστα, ήδη από το χωριό, καθώς προσφέρει πανοραμική θέα προς αυτόν τον εντυπωσιακό υδρόβιο τόπο.
Με έκταση 44 τ.χλμ. η μικρή και 272 τ.χλμ. η μεγάλη, καθώς και 260 είδη πουλιών και 20 είδη ψαριών, δίκαια οι λίμνες Πρέσπες έχουν αναδειχθεί ως ένας από τους πιο σημαντικούς υδροβιότοπους της χώρας μας, προσελκύοντας κάθε χρόνο μεγάλο όγκο ταξιδιωτών.
Η εικόνα που θα αντικρύσει κανείς φτάνοντας στις Πρέσπες «κόβει» την ανάσα. Καμία αφήγηση δεν είναι αρκετή για να περιγράψει το θέαμα που θα δείτε εκεί, με τις εικόνες να ξεπερνούν κάθε φαντασία: Μία τεράστια, εντυπωσιακή έκταση νερού, με πλάβες να εμφανίζονται μέσα από το πλέγμα ομίχλης, ψαράδες που ψαρεύουν πλάι στους πελεκάνους, νεροβούβαλοι να περπατούν νωχελικά πλάι στις καλαμιές και εντυπωσιακά βουνά να πλαισιώνουν αυτό το φυσικό θαύμα.
Μην παραλείψετε σε καμία περίπτωση να κάνετε μία βαρκάδα στη Μεγάλη Πρέσπα. Η βόλτα ξεκινά από το χωριό Ψαράδες. Επιλέξτε να κάνετε μία στάση στο νησάκι που «κολυμπά» στην Μικρή Πρέσπα, τον Άγιο Αχίλλειο. Ο οικισμός αυτού του μικρού νησιού, η βασιλική του Αγίου που δεσπόζει ανάμεσα στα σπίτια, αλλά και το μονοπάτι που διασχίζει το νησί μοιάζουν βουτηγμένα στο μυστήριο.
Αυτό, σε συνδυασμό με την πλεύση προς το Τριεθνές, δηλαδή το υδάτινο σύνορο μεταξύ Ελλάδας, Αλβανίας και Βόρειας Μακεδονίας είναι δύο εμπειρίες που θα σας μείνουν πραγματικά αξέχαστες.
Στο πλαίσιο αυτής της βόλτας σας, μην ξεχάσετε να κάνετε και μία γνωριμία με τα ασκηταριά και τις βραχογραφίες που κρέμονται πάνω από τη λίμνη.
Ύστερα από μία περιήγηση πλούσια σε εικόνες και εμπειρίες, η μέρα μπορεί να ολοκληρωθεί μόνο με έναν τρόπο: Παραδοσιακά, με ντόπιο τσίπουρο, γίγαντες Πρεσπών, αποξηραμένα τσιρόνια και γριβάδι απ’ τη λίμνη. Μάλιστα, δεν είναι διόλου απίθανο να βρεθείτε μπροστά σε κάποιο αυτοσχέδιο γλέντι με μουσικούς από τα Βαλκάνια, που συνηθίζουν να στήνουν οι ντόπιοι. Η εμπειρία μίας τέτοιας βραδιάς με απόλυτα παραδοσιακό χρώμα είναι απλά μοναδική.
Τσεπέλοβο, Ζαγοροχώρια
Ψηλά στη μυθική Τύμφη, κάπου ανάμεσα στα απότομα βράχια της γρανιτένιας οροσειράς βρίσκεται το Τσεπέλοβο.
Παρ’ ότι αυτή είναι η επίσημη ονομασία του, αν φτάσετε ως εκεί και συναντήσετε κάποιο ντόπιο, το πιθανότερο είναι σας πει ότι βρίσκεστε στην «αετοφωλιά του Ζαγορίου», όπως αρέσει στους κατοίκους να αποκαλούν το χωριό τους. Άλλοι, πάλι, χαρακτηρίζουν το Τσεπέλοβο ως το «στολίδι» της Τύμφης.
Χτισμένο στην κορυφή Καζάρμα, το πλούσιο φυσικό τοπίο της περιοχής έχει αναγάγει επάξια το Τσεπέλοβο σε ένα από τα αγαπημένα χωριά των φυσιολατρών. Η φύση εδώ πραγματικά «οργιάζει», ενώ το χωριό μοιάζει απόλυτα εναρμονισμένο με τον περιβάλλοντα χώρο, καθώς δείχνει να έχει ενσωματωθεί ανάγλυφα πάνω στους βράχους και μοιάζοντας να αποτελεί κομμάτι του βουνού.
Παράλληλα, οι μοναδικές διαδρομές που έχουν σχηματιστεί ανάμεσα στα δάση κάνουν τους εραστές της πεζοπορίας να ονειρεύονται μία επίσκεψή τους στο μαγικό αυτό τόπο.
Το Τσεπέλοβο έχει να σας διηγηθεί μια μακρά ιστορία, που ξεκινά από τον μακρινό 18ο αιώνα, όταν η περιοχή τελούσε ακόμη υπό Οθωμανική κατοχή. Κατά την περίοδο εκείνη, η περιοχή γνώρισε ακμή, κυρίως λόγω της εμπορικής της δραστηριότητας και ειδικότερα στον τομέα της ξυλείας.
Το Τσεπέλοβο, όμως, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο και κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, καθώς, όπως είναι γνωστό, το 1820, ο ποιητής Ιωάννης Βηλαράς, μαζί με τον δάσκαλο του Γένους, Αθανάσιο Ψαλίδα, καθοδήγησαν την πρώτη φάση του Αγώνα.
Αξιόλογο στοιχείο επίσης αποτελεί το ότι, όπως έχει διαπιστωθεί, στο Τσεπέλοβο λειτούργησε ένα από τα πρώτα σχολεία ολόκληρης της χώρας. Μάλιστα, ο Ψαλίδας εκτελούσε σε αυτό χρέη δασκάλου.
Ακόμη κι αν κάποιοι δεν το γνωρίζουν -ακόμη- το Τσεπέλοβο έχει αρκετούς φανατικούς επισκέπτες τα τελευταία χρόνια, γι’ αυτό και εμφανίζει αξιόλογη τουριστική ανάπτυξη.
Σήμα – κατατεθέν του χωριού είναι φυσικά η κεντρική του πλατεία, διαμορφωμένη με τέτοιο τρόπο που θα σας τοποθετήσει αμέσως στην ονειρική εμπειρία που πρόκειται να ζήσετε σε αυτόν τον φθινοπωρινό προορισμό. Στην θέα της πλατείας ξεχωρίζει, δίχως αμφιβολία, ο μεγάλος πλάτανος που τους κοιτάει όλους περήφανα από ψηλά.
Ήδη από εκεί είναι έντονο το στοιχείο της ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής, που υπάρχει διάχυτο σε όλο το χωριό και το κάνει να ξεχωρίζει από κάθε τι άλλο. Λίγο πιο δίπλα στέκει η ανακαινισμένη εκκλησία του Αγίου Νικολάου με το εξάγωνο καμπαναριό, που χρονολογείται από το 1753. Μία επίσκεψη σε αυτήν θα σας φέρει σε επαφή με αγιογραφίες ανεκτίμητης ιστορικής αξίας.
Από την πλατεία του χωριού ξεκινά ένα οδοιπορικό στα λιθόστρωτα σοκάκια του χωριού, που καλύπτονται κάθε φθινόπωρο από πορτοκαλί φύλλα, που σχηματίζουν ένα μεγάλο χαλί.
Αν αφεθείτε στις περιηγήσεις με τα πόδια ανάμεσα στα στενάκια του χωριού, σύντομα θα βρεθείτε σε κάποια από τις πανέμορφες γέφυρες, όπως αυτή του Κονόμου, του Χάτσιου και της Κοβάτσαινας, σε κομψές αυλόπορτες πετρόχτιστων αρχοντικών με καμινάδες που καπνίζουν τους χειμερινούς μήνες.
Αξίζει, επίσης, να εξερευνήσετε και τα παλιά αρχοντικά της περιοχής, τα περισσότερα από τα οποία είναι αναπαλαιωμένα και θα σας βάλουν γρήγορα στην ατμόσφαιρα του τόπου. Ίσως, μάλιστα, μπορέσετε να μείνετε σε ένα από αυτά, καθώς κάποια αρχοντικά λειτουργούν σήμερα ως ξενώνες για τους επίδοξους επισκέπτες.
Πολλά από τα αυτά, όπως είναι φυσικό, έχουν κριθεί διατηρητέα.
Μόλις 60 μέτρα πάνω από την πλατεία, μπορεί κανείς να δει τα ερείπια του σπιτιού της μεγάλης ηθοποιού, Μαρίκας Κοτοπούλη. Λίγο πιο έξω από τον οικισμό, θα βρείτε την Μονή του Αη-Γιάννη του Ροκοβού, που ιδρύθηκε με προτροπή της αυτοκράτειρας Πουλχερίας το 1028. Οι τοιχογραφίες της μονής χρονολογούνται από το 18ο αιώνα και έπειτα.
Αμέσως μόλις το φθινόπωρο μπει για τα καλά στη ζωή μας, το «μεγάλο» Ζαγοροχώρι σκαρφαλώνει ψηλά στις προτιμήσεις των ταξιδιωτών για σύντομες -ή και όχι- αποδράσεις. Όποιος, πάντως, επιλέξει το Τσεπέλοβο, θα εξασφαλίσει στον εαυτό του μία ενδιαφέρουσα γνωριμία με την απέραντη άγρια, ορεινή ομορφιά του και τις ζεστές καρδιές των ανθρώπων που κατοικούν εκεί.
Καλαρρύτες, Ιωάννινα
Χτισμένοι σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, στο χείλος μίας απότομης χαράδρας, που καταλήγει στον ποταμό Καλαρρύτικο, οι Καλαρρύτες αποτελούν ένα τοπίο που μοιάζει να βγήκε από παραμύθι.
Γεωγραφικά, οι Καλαρρύτες ανήκουν στην περιοχή των Τζουμέρκων. Ολόκληρος ο οικισμός του χωριού έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέος, εξέλιξη που οφείλει στο πλήθος παραδοσιακών κατοικιών που υπάρχουν εκεί και αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της ηπειρωτικής αρχιτεκτονικής.
Ξεχωριστής αξίας είναι ένα αξιοθέατο – μνημείο που έχει χτιστεί στην κεντρική πλατεία του χωριού. Πρόκειται, ουσιαστικά, για μία μαρμάρινη στήλη με ονόματα όλων των επώνυμων κατοίκων του χωριού, που διέπρεψαν στα γράμματα και το εμπόριο, κυρίως τον 18ο και 19ο αιώνα. Τα ονόματα που υπάρχουν χαραγμένα στην στήλη ανήκουν σε ανθρώπους που αποτέλεσαν μέλη της Φιλικής Εταιρείας και πρωτεργάτες στην Επανάσταση των Καλαρρύτων τον Ιούλιο του 1821.
Επιλέξτε να διαμείνετε εκεί, καθώς το ήσυχο τοπίο του χωριού πραγματικά θα σας γαληνέψει, ενώ το περιβάλλον θα σας φέρει σε στενή επαφή με την φύση και την ιστορία. Άλλωστε, οι ξενώνες σε αρχοντικά, τα προσεγμένα ξενοδοχεία, αλλά και τα ξύλινα σαλέ υπόσχονται να σας χαρίσουν μία μαγική εμπειρία διαμονής, όπου θα χαλαρώσετε και θα απολαύσετε την γαλήνη του τόπου.
Αξίζει να γνωρίζετε ότι οι Καλαρρύτες έχουν ένα δίδυμο αδερφό, καθώς θεωρούνται δίδυμο ζεύγος χωριών με το Σιράκο. Τα δυο τους μαζί αποτελούν ίσως τα πιο αρχοντικά και γραφικά σημεία ολόκληρης της περιοχής.
Έχοντας ως βάση τους Καλαρρύτες, προγραμματίστε μία σύντομη απόδραση στα κοντινά και πιο διάσημα Τζουμέρκα.
Όλη η γύρω περιοχή χαρακτηρίζεται από τοπία αυθεντικής φυσικής ομορφιάς, διανθισμένα με σημαντικά μνημεία. Επιβλητικά φαράγγια, τεχνητές λίμνες, άγριες κορυφές, σπήλαια και μοναστήρια κρυμμένα στους βράχους είναι μόνο μερικά από όσα θα αντικρύσετε στον ξεχωριστής ομορφιάς αυτόν τόπο και θα αποτυπωθούν για πάντοτε στην ταξιδιωτική σας μνήμη.
Παράλληλα, η περιοχή προσφέρεται για για εναλλακτικές δραστηριότητες, με το rafting σε Καλαρρύτικο και Άραχθο να αποτελεί το δυνατότερο χαρτί στις προτάσεις.
Γενικότερα, η περιοχή προτείνετε σε εκείνους που αγαπούν τη φύση, αλλά και εκείνους που αναζητούν προορισμούς με αυθεντικό χρώμα, μακριά από την αλλοίωση του υπερτουρισμού. Ένα είναι σίγουρο πάντως: Εδώ θα βρείτε την ηρεμία που αναζητάτε.
Τρίκαλα Κορινθίας
Τρία ξεχωριστά μικρά χωριά, τα Άνω, τα Μεσαία και τα Κάτω είναι εκείνα που συνθέτουν έναν από τους διασημότερους, πλέον, ταξιδιωτικούς προορισμούς στην Ελλάδα για τον χειμώνα. Σκαρφαλωμένα στις βορειοανατολικές πλαγιές της Ζήριας, σε υψόμετρο που αγγίζει τα 1.000 μέτρα, τα Τρίκαλα προσφέρουν έναν μικρό παράδεισο για όποιον επιθυμεί να ξεφύγει από τα καθιερωμένα και να αποδράσει για λίγο, αφήνοντας πίσω του την πολύβουη καθημερινότητα.
Τα Τρίκαλα Κορινθίας αποτελεί εδώ και αρκετά χρόνια λατρεμένο προορισμό των εκδρομέων και όχι άδικα, καθώς ερχόμενος κανείς εδώ, θα διαπιστώσει ότι έχει πολλά και σημαντικά να δει και να κάνει.
Η διαδρομή θα φέρει τον ταξιδιώτη πρώτα στα Κάτω Τρίκαλα, εκεί όπου μπορεί να θαυμάσει τον εντυπωσιακό ναό του Αγίου Δημητρίου, που χρονολογείται γύρω στο 1697 και φιλοξενεί μερικές ξεχωριστές τοιχογραφίες εξπρεσιονιστικού τύπου. Ανηφορίζοντας προς τα Μεσαία Τρίκαλα, μπορεί να επισκεφθεί την Μονή της Παναγίας, χτισμένη γύρω στο 1.700 από τον μητροπολίτη Κορίνθου, Γρηγόριο Νοταρά.
Αναφορικά με την διαμονή, δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα, αφού τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί εδώ σημαντική τουριστική υποδομή, φιλοξενώντας πλέον αξιόλογα καταλύματα και ανάγοντας τα Τρίκαλα Κορινθίας σε έναν αρκετά κοσμοπολίτικο προορισμό.
Αφού σιγουρευτείτε ότι ανακαλύψατε όλα όσα έχουν να σας προσφέρουν ταξιδιωτικά τα Τρίκαλα, μην διστάσετε να κάνετε μία βόλτα και στην γύρω περιοχή, όπου θα έχετε την ευκαιρία να γνωρίσετε θαυμάσια σημεία. Ενδεικτικά παραδείγματα αποτελούν η Ζηρία, οι διαδρομές της οποίας προσφέρονται για εκδρομές με 4Χ4, πεζοπορίες, ακόμη και ορειβατικό σκι, αλλά και τον πανέμορφο Κάμπο του Φενεού, σπαρμένο με τα περίφημα φασόλια «βανίλια» και τα οπωροκηπευτικά, με αύρα μακράς ιστορίας, που πάει πολύ πίσω, μέχρι την εποχή του Ομήρου.
Η υπέροχη θέα στην περιοχή θα σας κρατήσει «υπνωτισμένους» για αρκετή ώρα.
Όποιο μέρος και να επιλέξετε, το σίγουρο είναι ότι θα έρθετε σε επαφή με την φύση και τη γαλήνια ατμόσφαιρα που αυτή προσφέρει, θα αποδράσετε από την απαιτητική καθημερινότητα και θα απολαύσετε τα χρώματα του φθινοπώρου σε μερικά από τα πιο όμορφα σημεία της Ελλάδας.
Διαβάστε ακόμη:
Τα πιο εντυπωσιακά υποβρύχια αξιοθέατα του κόσμου
30 «μυστικά» νησιά για τις απόλυτα απομονωμένες διακοπές – Ανάμεσά τους ένα ελληνικό
Τα ωραιότερα μέρη του πλανήτη για να απολαύσετε την «χρυσή ώρα» του ηλιοβασιλέματος