Ξυπνάμε το πρωί, κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και δε μας αρέσει αυτό που βλέπουμε.
Αρχίζουμε να σκεφτόμαστε πόσο κακή είναι η εικόνα μας. Πόσο χαλαρά είναι τα χέρια μας, πόσο επίπεδη δεν είναι η κοιλιά μας. Τα πόδια μας έχουν κυτταρίτιδα. Η διάθεσή μας πέφτει κατακόρυφα.
Το σώμα μας, όμως, είναι το σπίτι μας. Πρέπει να το αγαπάμε. Κάποιες μέρες, ίσως αυτό είναι το δυσκολότερο πράγμα στον κόσμο. Γι’ αυτές ακριβώς τις μέρες, έχουμε μερικές συμβουλές.
«Αγκαλιάζουμε» την εικόνα μας
Για ποιο λόγο να μιλάμε άσχημα στον εαυτό μας; Το κάνουμε, οι περισσότερες. «Πώς είμαι έτσι;» έχουμε σκεφτεί. Η κακή αυτή κριτική, από εμάς προς εμάς, μας κάνει να αισθανόμαστε ακόμη χειρότερα.
Αντί για αυτό, ας κοιτάξουμε την αντανάκλασή μας κατάματα κι ας αναρωτηθούμε: Είμαι καλά; Τι συμβαίνει στην ψυχή μου; Με αγαπώ;
Φτιάχνουμε ένα χάρτη
Ας πάρουμε δέκα λεπτά κι ας κλείσουμε τα μάτια. Θα φανταστούμε το σώμα μας σαν ένα χάρτη. Οι περιοχές που μας γεμίζουν ντροπή, θα είναι κόκκινες. Εκείνες που μας τονώνουν την αυτοπεποίθηση, πράσινες.
Η ειδικός Virgie Tovar, συμβουλεύει να ασχοληθούμε πρώτα με τα κόκκινα σημεία. Για παράδειγμα, μπορούμε να απομακρυνθούμε από εκείνους τους ανθρώπους που μιλούν διαρκώς για τα κιλά τους, ή να πάψουμε να ακολουθούμε στα social media όλα εκείνα τα μοντέλα και τις influencers με τις οποίες συγκρινόμαστε και νιώθουμε μειονεκτικά.
Όσο για τις πράσινες περιοχές, καλό είναι να αναλογιστούμε γιατί μας αρέσουν. Έτσι, θα μας φτιάξει το κέφι.
Φανταζόμαστε πώς θα ήταν τα πράγματα, αν νιώθαμε καλά με τον εαυτό μας
Το καλοκαίρι πλησιάζει και το ενδεχόμενο να φορέσουμε μαγιό, σχεδόν μας προκαλεί πανικό. Όταν ήμασταν παιδιά, όμως, δεν ανυπομονούσαμε να πάμε στην παραλία; Δεν ήμασταν ανέμελες; Μπορούμε να ξαναβρούμε αυτή την αίσθηση.
Η Tovar συμβουλεύει να επικεντρωθούμε στα συναισθήματα κι όχι στην εμφάνισή μας. Ας θυμηθούμε, για παράδειγμα, πόσο χαλαρές είμαστε όταν νιώθουμε τον ήλιο να μας ζεσταίνει κι ακούμε το κύμα. Σε όλες μας αξίζει να απολαμβάνουμε τη θάλασσα και το καλοκαίρι.
Υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως το σώμα μας είναι όντως ένα θαύμα
Είναι κλισέ, αλλά πέρα για πέρα αληθινό: Το σώμα μας είναι υπέροχο. Αντί να περνάμε ώρες στενοχώριας για τα μπράτσα μας που αρχίζουν να χαλαρώνουν, ας σκεφτούμε πως χάρη σ’ αυτά αγκαλιάζουμε σφιχτά τα παιδιά μας. Χάρη στα γερά μας πόδια μπορούμε να τρέχουμε, να περπατάμε και να κολυμπάμε – ακόμη κι αν έχουν λίγη κυτταρίτιδα.
Τραβάμε την προσοχή
Μας τρομάζει, όμως είναι το μόνο που θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε την ανησυχία μας. Τη μέρα που θα νιώθουμε την αυτοπεποίθησή μας πιο χαμηλά από ποτέ, θα φορέσουμε το αγαπημένο μας κόκκινο κραγιόν.
Δε θα έρθει το τέλος του κόσμου αν συγκεντρώσουμε πάνω μας τα βλέμματα των περαστικών – ίσα ίσα. «Αυτή είμαι», θα σκεφτόμαστε. Και θα νιώσουμε αμέσως την πλάτη μας να ισιώνει, το βήμα μας να γίνεται αποφασιστικό και θα προχωρήσουμε με το κεφάλι ψηλά.