Ο κορoνoϊός είναι ένας αόρατος εχθρός ο οποίος δεν κάνει διακρίσεις στα κράτη, τις φυλές και τις οικονομίες. Απέναντι στην επιθετικότητα του είμαστε όλοι ίσοι. Ωστόσο οι ψυχολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι μαζί με το άγχος που προκαλεί ενισχύει και την ξενοφοβία. Από τότε συνέβη το ξέσπασμα του κορονοϊού, οι αναφορές ρατσιστικής συμπεριφοράς προς τις κοινότητες της ανατολικής Ασίας έχουν αυξηθεί ραγδαία.
Όσο οξύμωρο και δείχνει αυτό, η ιστορία μας διδάσκει ότι με κάθε κρούσμα επιδημίας ενισχύεται και ο ρατσισμός. Κατά τη διάρκεια της επιδημίας κίτρινου πυρετού του 1853 στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι ευρωπαίοι μετανάστες, οι οποίοι θεωρούνταν πιο ευάλωτοι στην ασθένεια, ήταν οι πρώτοι που στιγματίστηκαν κοινωνικά. Όταν ξέσπασε η επιδημία Ebola το 2014, οι αφρικανοί ήταν αυτοί που για ακόμα μία φορά δέχτηκαν ρατσιστικά πυρά. Τώρα το βάρος της ευθύνης μεταφέρθηκε στους ασιάτες.
Ο Robin Gurwitch, PhD , διοικητικό μέλος του τμήματος ψυχιατρικής και επιστημών συμπεριφοράς του πανεπιστημίου Duke University αναφέρει ότι η ασάφεια του κοροναϊού ενδεχομένως να είναι ένας λόγος που οι άνθρωποι βιώνουν περισσότερο άγχος. Οι φόβοι τροφοδοτούνται επίσης από την παραπληροφόρηση για τον κοροναϊό.
H Villy Wang ασχολείται με την καταστολή των στερεοτύπων και ενδυναμώνει τους νέους όλων των φυλών να διηγηθούν τις δικές τους ιστορίες για να σπάσουν τις προκαταλήψεις. Ο ρατσισμός από μόνος του έχει αποδειχθεί ότι έχει αρνητικά ψυχολογικά και υγειονομικά αποτελέσματα και η Wang ανησυχεί εάν κατά τη διάρκεια της πανδημίας θα εμποδίσει τους ανθρώπους να επισκεφτούν τον γιατρό, καθυστερώντας τη φροντίδα που χρειάζονται σε περίπτωση που είναι άρρωστοι.
Για την καταπολέμηση αυτού του ρατσισμού, η Wang αναφέρει ότι είναι σημαντικό να εξεταστούν οι πραγματικοί παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον κοροναϊό αφού σύμφωνα με την ίδια η αρχική εξάπλωση της ασθένειας συνδέεται με μια γεωγραφική θέση και όχι με μία φυλή ή εθνική προέλευση.
Η ξενοφοβία και οι προκαταλήψεις που προκύπτουν μέσα από την ονομασία νέων μολυσματικών ασθενειών από τόπους, ανθρώπους ή ζώα είναι οι λόγοι που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας παρότρυνε να χρησιμοποιηθεί ο γενικός περιγραφικός όρος «κορονοϊός».
Ονόματα όπως το «αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής», η «ισπανική γρίπη», η «γρίπη των χοίρων» ή η «ευλογιά των πιθήκων», δήλωσε ότι μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές συνέπειες, είτε προκαλώντας μια αντίδραση εναντίον μελών μιας συγκεκριμένης κοινότητας είτε προκαλώντας άσκοπη σφαγή ζώων.
Σε μία εποχή μεγάλου κινδύνου απαιτείται αλληλεγγύη, ανθρωπιά, θυσίες και ελπίδες και όχι πανικός ή μίσος. Αυτό θα πρέπει να είναι το μήνυμα των πολιτικών, κοινωνικών, θρησκευτικών και εταιρικών ηγετών του κόσμου καθώς αγωνίζονται να βρουν τρόπους αντιμετώπισης του θανατηφόρου ιού.