ΥΓΕΙΑ

9 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για τις διατροφικές διαταραχές

Photo by Simona Todorova on Unsplash

Το «Academy of Eating Disorders» δημοσίευσε μια λίστα με «9 αλήθειες» που πρέπει να γνωρίζετε για τις διατροφικές διαταραχές. Οι αλήθειες διαλύουν τους μύθους που υποστηρίζουν ότι τα άτομα με διατροφικές διαταραχές είναι είτε υπερβολικά αδύνατα είτε αισθητά υπέρβαρα. Επίσης οι διατροφικές διαταραχές δεν είναι επιλογές, ούτε ευθύνεται το οικογενειακό περιβάλλον, και μπορούν να επηρεάσουν τον οποιοδήποτε.
Εάν εσείς ή κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο έχει κάποια διατροφική διαταραχή πιστεύετε ότι είστε όντως σε θέση να το αναγνωρίσετε; Τα στερεότυπα μπορεί να υποδεικνύουν ότι τα άτομα με διατροφικές διαταραχές είναι υποσιτισμένα και κοκαλιάρικα, όμως το πλήρες φάσμα των διατροφικών διαταραχών ξεπερνά κατά πολύ αυτές τις προκαταλήψεις.

Το «Academy of Eating Disorders» προσπαθεί να καταργήσει αυτό το στίγμα και να βελτιώσει τη γνώση αυτής της νόσου. Η ομάδα υπεράσπισης κυκλοφόρησε ένα νέο έγγραφο με τίτλο «Εννέα Αλήθειες για Διατροφικές Διαταραχές». Δείτε παρακάτω ποιες είναι αυτές.

1. Οι άνθρωποι μπορούν να φαίνονται υγιείς
Πολλοί άνθρωποι μπορεί να σκέφτονται ότι ένα άτομο με διατροφική διαταραχή θα δείχνει ανορεκτικό ή παχύσαρκο. Οι ειδικοί λένε ότι αυτό δεν αντανακλά την πραγματικότητα και ότι είναι σημαντικό για τους γιατρούς να μπορούν να βγάζουν ξεκάθαρη διάγνωση.Ως παράδειγμα αναφέρουν ότι οι ασθενείς με φυσιολογικό βάρος που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές, όπως η άτυπη ανορεξία ή η νευρική βουλιμία, συχνά επικροτούνται για την απώλεια βάρους τους χωρίς να συζητούν πώς αυτό επιτεύχθηκε. Και οι δύο αυτές ασθένειες έχουν φυσικές και ψυχικές συνέπειες τόσο εξίσου σοβαρές όσο και η νευρική ανορεξία, αλλά συχνά αγνοείται από επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου που επικεντρώνονται υπερβολικά στην απώλεια βάρους.

2. Οι οικογένειες δεν φταίνε
Το έγγραφο του «Academy of Eating Disorders» επισημαίνει ότι οι οικογένειες μπορούν να αποτελέσουν πηγή δύναμης για τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν διατροφικές διαταραχές. Μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν ως σύμμαχος τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και για τους γιατρούς. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα μέλη της οικογένειας μπορεί να αισθάνονται συγκλονισμένα όταν ένας αγαπημένος τους αντιμετωπίζει μια διατροφική διαταραχή. Το άγχος τους όμως και η ανησυχία τους μπορεί επίσης να συμβάλει στον εντοπισμό προβλημάτων, βοηθώντας τους γιατρούς να εργαστούν προς μια λύση.

3. Μια διατροφική διαταραχή αποτελεί μια κρίση για την υγεία
Για κάποιους μια διαταραχή διατροφής μπορεί να μοιάζει εύκολο να ξεπεραστεί. Αντιθέτως αυτή η κατάσταση δεν είναι τόσο απλή επειδή συγχρόνως επηρεάζει και την ψυχολογία του ατόμου.

4. Οι διατροφικές διαταραχές δεν είναι επιλογές
Μια διατροφική διαταραχή μπορεί να ξεκινήσει χωρίς απαραίτητα κάποιος να την προκαλέσει συνειδητά, αλλά γιατί ενδεχομένως να αποφασίσει να κάνει μία αστραπιαία δίαιτα για να χάσει άμεσα κιλά αποφεύγοντας το φαγητό, ή αν του κοπεί η όρεξη μετά από ένα ισχυρό ψυχολογικό σοκ. Όταν επέλθει η βλάβη στον οργανισμό τότε είναι δύσκολο να αποκατασταθεί.

5. Οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να επηρεάσουν οποιοδήποτε
Οι διατροφικές διαταραχές έχουν περισσότερες από μία εκφάνσεις. Η άποψη ότι οι νέες γυναίκες είναι η ομάδα υψηλού κινδύνου για την ανάπτυξη διατροφικών διαταραχών είναι αληθής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι άντρες ή οποιαδήποτε άλλη δημογραφική ομάδα μπορούν να θεωρηθούν ανεπηρέαστοι. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, περίπου το 2% των ανδρών θα αντιμετωπίσει μια διαταραχή διατροφικής διαταραχής σε κάποιο σημείο της ζωής τους.

6. Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος αυτοκτονίας
Οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να σας φέρουν αντιμέτωπους με πολλούς κινδύνους. Το «Academy of Eating Disorders» φανέρωσε στοιχεία ότι το ποσοστό θνησιμότητας για τις διατροφικές διαταραχές έρχεται δεύτερο μετά τη χρήση οπιοειδών σε ό,τι αφορά τις ψυχιατρικές ασθένειες. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2014 στα 1.436 ατόμα με διατροφικές διαταραχές, σχεδόν 12% είχαν επιχειρήσει να αυτοκτονήσουν κάποια στιγμή, ενώ το 43% είχαν ιστορικό με σκέψεις αυτοκτονίας.

7. Τα γονίδια και το περιβάλλον παίζουν κάποιο ρόλο
Διάφορα σημεία αναφοράς, όπως ο δείκτης μάζας σώματος, μας δίνουν μια γενική ιδέα για το τι πρέπει να κάνουμε για να είμαστε υγιείς, αλλά οι κοινωνικοί και φυσικοί παράγοντες είναι δύσκολο να καταγραφούν. Όλοι οι άνθρωποι έχουν διαφορετική γενετική. Τα γονίδια κάθε άτομο και σε κάθε οικογένεια έχουν διαφορετικές «δυνάμεις» που προκαλούν διαφορετικά είδη βάρους. Το βάρος επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη γενετική, αλλά μπορεί επίσης να επηρεαστεί από πολιτιστικούς παράγοντες, καθώς οι διατροφές είναι διαφορετικές σε κάθε πολιτισμό ενώ σημαντικό ρόλο παίζει και το κατά πόσο έχει κάποιος πρόσβαση σε τροφή.

8. Οι διατροφικές διαταραχές δεν μπορούν να προβλεφθούν μόνο από τα γονίδια
Ενώ η επιρροή της γενετικής στην υγεία και τις διατροφικές διαταραχές δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, τα γονίδια δεν είναι τα μόνα που τις επηρεάζουν. Οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να προκληθούν από την αντίληψη ενός ατόμου για το πώς πρέπει να φαίνεται το σώμα του και συχνά επηρεάζεται από εικόνες στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης ή από την τηλεόραση. Μερικές φορές τα πράγματα μπορούν να επιδεινωθούν από προκαταλήψεις από συνομηλίκους ή ακόμα και από γιατρούς. Κάτι που πολλοί γιατροί υποστηρίζουν για ότι θα έπρεπε να κάνουν όλοι οι συνάδελφοι τους είναι να σταματήσουν να κρίνουν και να κατηγορούν τους ασθενείς για το βάρος τους.

9. Η πλήρης αποκατάσταση είναι δυνατή
Όποιος προσπαθεί να αλλάξει τις διατροφικές του συνήθειες ξέρει ότι δεν είναι τόσο απλό όπως όταν γυρίζει ένα διακόπτη. Το ίδιο ισχύει και για τα άτομα με διατροφικές διαταραχές που προσπαθούν να επανέλθουν σε πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες. Η ιδέα ότι υπάρχει κάτι λάθος στο σώμα είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί. Αν και είναι πρόκληση για κάποιον να απαλλαχτεί από μία διατροφική διαταραχή, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα τα καταφέρει. ειδικά όταν πλαισιώνεται από επαγγελματίες υγείας και τα αγαπημένα του πρόσωπα.

Τα θέματα που σχετίζονται με το βάρος πρέπει να αντιμετωπίζονται όπως και κάθε άλλο θέμα υγείας με συμπόνια, ευαισθησία και ανησυχία και σίγουρα όχι με το να ασκείται κριτική και επίρριψη ευθυνών.