Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στην εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Ένα είδος βίας που πολλές έχουν αντιμετωπίσει, αλλά δεν κατήγγειλαν ποτέ – που κι εμείς, ίσως, υποψιαζόμασταν, υπήρξαμε ακόμη κι αυτόπτες μάρτυρες περιστατικών, αλλά επιλέξαμε να σιωπήσουμε.
Πόσες φορές είδαμε στο δρόμο ένα ζευγάρι να διαφωνεί έντονα κι εκείνον να τη σπρώχνει; Πόσες φορές, καλοκαίρι, περάσαμε κάτω από σπίτια κι ακούσαμε τι συνέβαινε; Και, τελικά, αυτό που κάναμε ήταν να περπατήσουμε πιο γρήγορα για να φύγουμε όσο το δυνατόν συντομότερα από την άβολη – για εμάς, μαρτυρική για εκείνες – στιγμή.
Θύμα μπορεί να γίνει οποιαδήποτε. Δεν έχει σημασία η καταγωγή, το οικονομικό ή κοινωνικό της υπόβαθρο. Μπορεί να είναι απόφοιτη του Harvard, διάσημη ηθοποιός, οικιακή βοηθός, άνεργη. Κι ο άνδρας που θεωρεί δικαίωμά του να καταπατήσει όλα τα δικά της, να την κακοποιήσει τόσο στο σώμα, όσο και στην ψυχή, να θεωρείται «η ψυχή της παρέας». Να μοιάζουν αγαπημένοι κι εμείς να τους ζηλεύουμε, μην έχοντας ιδέα τι συμβαίνει όταν η πόρτα του σπιτιού, κλείνει. Κι όταν έκλεισε για ενάμιση μήνα, εξαιτίας της πανδημίας, η κατάσταση χειροτέρεψε.
Γυναίκες και κορίτσια, παγιδεύτηκαν με βίαιους συντρόφους ή συγγενείς, χωρίς καμία διέξοδο.
«Δυστυχώς η περίοδος του εγκλεισμού εκτίναξε τις καταγγελίες για κακοποίηση γυναικών στη γραμμή 15900 όσο και στα συμβουλευτικά κέντρα. Είναι ένα φαινόμενο που δεν συνέβη μόνο στην Ελλάδα. Είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο», δήλωσε χθες στο MEGA η Γενική Γραμματέας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, Μαρία Συρεγγέλα.
Τον Απρίλιο η γραμμή έκτακτης ανάγκης έλαβε 1.769 κλήσεις – σχεδόν τριπλάσιες από τις 325 του Μαρτίου. Τα περισσότερα θύματα, τα οποία άγγιζαν το 52%, ήταν παντρεμένες γυναίκες και το 62% είχε παιδιά. Το 40% χρειαζόταν ψυχολογική και το 36% νομική στήριξη.
Στην κοντινή μας Ιταλία, κάθε τρεις μέρες, δολοφονείται μία γυναίκα. Από την αρχή της χρονιάς έως τον Οκτώβριο, έχουν χαθεί 91 ζωές. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών υπολογίζει πως το 35% των γυναικών παγκοσμίως έχουν αντιμετωπίσει σωματική ή/και σεξουαλική βία από το σύντροφό τους, ή σεξουαλική βία από άλλον, κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Τα θύματα, δεν είναι μόνα. Όσο δύσκολο κι αν είναι, όσο κι αν φοβούνται, χρειάζεται να καταγγείλουν αυτό που τους συμβαίνει.
Μπορούν να παρουσιαστούν στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής τους, να τηλεφωνήσουν στο 100 ή να στείλουν sms στο 100. Μπορούν, επίσης, να καλέσουν τη Γραμμή SOS 1500, να στείλουν email στο [email protected]. Έχουν φωνή και πρέπει να την κάνουν να ακουστεί – κι εμείς, ανέχουμε στο περιβάλλον μας κάποια που υποφέρει, να της δείξουμε πως θα κάνουμε ό, τι περνάει από το χέρι μας για να είναι καλά.
Διαβάστε επίσης:
«Δεν είναι αυτή η δουλειά μας»: 9 στις 10 γυναίκες παρενοχλούνται σεξουαλικά στην εργασία τους
Οι γυναίκες της Τουρκίας υποφέρουν: Κάθε μέρα, τουλάχιστον μία χάνεται στα χέρια του συντρόφου της
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση