«Ποτέ πριν δεν είχα δει τόσους ανθρώπους από την ίδια χώρα να παίρνουν διαζύγιο. Δεν έχω ξαναδεί μία κοινωνική δομή να σπάει έτσι όπως έγινε με τους Σύριους», δήλωσε στο The Conversation μία αραβόφωνη δικηγόρος που ζει στη Γερμανία.
Πράγματι, πολλές είναι εκείνες που ζητούν διαζύγιο, όταν φτιάχνουν τη νέα τους ζωή στις δυτικές κοινωνίες. Παντρεύτηκαν όταν ήταν ακόμη κορίτσια, με άνδρες που δεν τις σέβονταν και, συχνά, τις κακοποιούσαν. Οι πατριαρχικές αντιλήψεις του Ισλάμ δε, ενθάρρυναν τέτοιου είδους συμπεριφορές.
Στις περισσότερες χώρες, σε περίπτωση διαζυγίου, την επιμέλεια των παιδιών παίρνει ο πατέρας ενώ, από τη μητέρα, στερούνται θεμελιώδη δικαιώματα.
Οι νόμοι αυτοί, όμως, δεν είναι ο λόγος που οι Σύριες δεν υψώνουν το ανάστημά τους όταν βρίσκονται στην πατρίδα τους και υπακούν το κατεστημένο. Δύο λέξεις είναι αυτές που ορίζουν τη ζωή τους. Haram (θρησκευτική απαγόρευση) και ‛ayb (ντροπή). Φεύγοντας μακριά από τα επικριτικά βλέμματα των συγγενών τους, τολμούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Γνωρίζουν, επίσης, πως στην Ευρώπη η αξία τους δεν «πέφτει» λόγω του φύλου τους. Αισθάνονται ασφάλεια τόσο για τις ίδιες, όσο και για τα παιδιά τους.
Όπως στη Γερμανία, έτσι και στη Σουηδία οι γυναίκες από τη Συρία επηρεάζονται σημαντικά από το φεμινισμό και τις καμπάνιες για τη γυναικεία ενδυνάμωση. Ξεκίνησαν να απαιτούν το χωρισμό και να μη δέχονται την καταπίεση.
The First #MiddleEast Women’s Conference hosted in #Damascus University in 1930. More than 300 #Syrian & Middle Eastern women attended the conference. The main outcome is recommending equal divorce right for both genders (which is traditionally granted to men only) pic.twitter.com/pFwSRUStjw
— Anas AlQaed (@AnasAlQaed) May 16, 2019
Η κυβέρνηση της χώρας, αναγνώρισε πως η νομοθεσία της ήταν προβληματική μόλις το περσινό Φεβρουάριο. Από τότε, όχι μόνο αυξήθηκε το νόμιμο όριο ηλικίας γάμου, αλλά αναγνωρίστηκε το δικαίωμα της μητέρας στην κηδεμονία των παιδιών μετά το διαζύγιο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν ήταν όλοι σύμφωνοι με τις αλλαγές. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού θεώρησε πως ήταν μία λυπηρή προσπάθεια προσαρμογής της χώρας στα «καλούπια» της δύσης, ώστε να φαίνεται καλύτερη και πιο προοδευτική.
Αυτό που παρέχει η Δύση στις γυναίκες, είναι το δικαίωμα στην επιλογή και την αξιοπρέπεια – ένα δικαίωμα που, στην πατρίδα τους, τους στερείται. «Τα γυναικεία δικαιώματα είναι ανθρώπινα δικαιώματα» είχε πει κάποτε, πολύ σωστά, η Χίλαρι Κλίντον. Όπου δεν γίνονται σεβαστά τα πρώτα, δε γίνεται να κάνουμε λόγο για τα δεύτερα.
Διαβάστε επίσης:
Ξεκίνησε από τη Συρία κι έφτασε στους Ολυμπιακούς του Ρίο: Η απίστευτη ιστορία της Yusra Mardini
Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση