Πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν δεν υπήρχαν τα δελφίνια, οι τίγρεις, οι θαλάσσιες χελώνες; Θα μπορούσαμε ποτέ να τον φανταστούμε δίχως ρινόκερους;
Μερικά ζώα είναι τόσο ισχυρά στο νου μας, που το ενδεχόμενο της εξαφάνισής τους φαντάζει απίθανο. Κι όμως, δεν είναι. Οι μέρες ορισμένων ειδών είναι μετρημένες. Απειλούνται από έναν ανίκητο παράγοντα, από τη συμπεριφορά του οποίου εξαρτάται η επιβίωσή τους: Τον άνθρωπο. Εμείς έχουμε δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για την οριστική τους εξαφάνιση, με την αποψίλωση των δασών, την εκβιομηχάνιση των περιοχών και τη ρύπανση των υδάτων. Και μόνο εμείς μπορούμε να τα σώσουμε.
Παρακάτω , βρίσκονται εκείνα που χρειάζονται άμεσα τη βοήθειά μας.
Ελέφαντας
Υπολογίζεται ότι τη δεκαετία 1930-1940 υπήρχαν περίπου 3-5 εκατομμύρια ελέφαντες στην Αφρική, σήμερα όμως οι αριθμοί τους έχουν μειωθεί σε 470 –690 χιλιάδες. Αντίστοιχα οι ασιατικοί ελέφαντες δεν ξεπερνούν τους 32.900.
Η παρουσία τους είναι αναγκαία για την υγεία των οικοσυστημάτων. Ο ρόλος τους είναι να ανοίγουν χώρο στα πυκνά τροπικά δάση, ώστε να περνά το φως, δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για τη διατήρηση της ζωής εκατοντάδων άλλων ειδών. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες φυτών, όπως χόρτα, φύλλα, κλαριά θάμνων και δέντρων.
Κι όμως, παρά το καλό που κάνουν στον κόσμο, απειλούνται κυρίως από την καταστροφή του φυσικού τους περιβάλλοντος. Έπειτα, κινδυνεύουν από το κυνήγι άγριων ζώων, το οποίο είναι ανελέητο. Σύμφωνα με τη WWF, ως και 30.000 ελέφαντες σφαγιάζονται κάθε χρόνο στην Αφρική για τους χαυλιόδοντές τους. Πολλοί πιστεύουν ότι «ξαναφυτρώνουν» αλλά. Πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους μύθους. Στην πραγματικότητα, το ελεφαντόδοντο προέρχεται από νεκρά ζώα. Με έδρα την Ταϊλάνδη, όπου το εμπόριό του ήταν ως πρόσφατα νόμιμο, «ξεπλενόταν» το παράνομο ελεφαντόδοντο της Αφρικής και διοχετεύονταν στις χώρες της Ασίας.
Ρινόκερος
Ελάχιστοι έχουμε δει από κοντά αυτό το επιβλητικό, φυτοφάγο ζώο. Οι ρινόκεροι, είναι ιδιαίτερα επιθετικοί διότι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα όρασης και δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν αν κάποιο άλλο είδος έρχεται απειλητικά προς το μέρος τους.
Το δέρμα τους είναι παχύ, αλλά ιδιαίτερα ευαίσθητο στον καυτό ήλιο και τα τσιμπήματα των εντόμων. Γι’ αυτό αλείφουν το σώμα τους με λάσπη, που λειτουργεί ως αντηλιακό και εντομοαπωθητικό. Επίσης για να δροσιστούν, οι ρινόκεροι συνηθίζουν να πλατσουρίζουν σε λιμνούλες και αμμώδεις κοίτες ποταμών.
Οι ασιατικοί ρινόκεροι της Ιάβας, αυτή τη στιγμή παλεύουν για την επιβίωσή τους. Όπως ο ελέφαντας, έτσι κι αυτός, απειλείται από το παράνομό εμπόριο και την τεράστια ζήτηση για το κέρατό του. Η τιμή του, μάλιστα, στη μαύρη αγορά, αγγίζει τις 65 χιλιάδες ανά κιλό – κοστίζει, δηλαδή, περισσότερο από το χρυσό.
Όπως τονίζει η WWF, «Για να εκμεταλλευτούν το παράνομο κέρδος, νέα εκτεταμένα εγκληματικά δίκτυα έχουν εξαπλωθεί και δρουν μέσα στις προστατευόμενες περιοχές της Αφρικής. Χρησιμοποιούν προηγμένο τεχνολογικό εξοπλισμό, όπως ραντάρ, για να εντοπίσουν τους ρινόκερους, να τους σκοτώσουν και να αφαιρέσουν το κέρατό τους. Μέσα σε 48 ώρες καταφέρνουν να το μεταφέρουν από τον τόπο του εγκλήματος στην Αφρική, στη μαύρη αγορά του Βιετνάμ».
Χελώνα Καρέτα Καρέτα
Τη γνωρίζουμε όλοι. Είναι η χελώνα που πραγματοποιεί το σημαντικότερο ταξίδι της ζωής της την ώρα που έρχεται στον κόσμο, από την αμμουδιά που σκάει το αυγό της μέχρι τη θάλασσα. Τα μικρά χελωνάκια προσανατολίζονται από το φωτεινότερο ορίζοντα που συναντούν και βρίσκουν το δρόμο τους! Εκτός από τα ψάρια, τα καβούρια και τους γλάρους, κινδυνεύουν κι από τις δικές μας θαλάσσιες δραστηριότητες, με αποτέλεσμα να επιβιώνει μονάχα ένα στα χίλια, μέχρι την ενηλικίωση.
Η Καρέτα Καρέτα βρίσκεται υπό εξαφάνιση από το 2010, σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας. Στη χώρα μας, η οικολογική υποβάθμιση των συστημάτων που τη φιλοξενούν επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Παγιδεύεται συχνά από αλιευτικά εργαλεία, τραυματίζεται από ταχύπλοα ή θανατώνεται ηθελημένα από ορισμένους ψαράδες.
Ενδεικτικά, η WWF αναφέρει πως το 80% εκείνων που εισήχθησαν για περίθαλψη στο Κέντρο Διάσωσης Θαλάσσιων Χελωνών στη Γλυφάδα, κατά το διάστημα 1994-2000, έφερε τραύματα που οφείλονταν σε αλιευτικά εργαλεία, καθώς και σε σκόπιμη κακοποίηση.
Διαβάστε επίσης:
Ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι γυναίκες θα νικήσουν την κλιματική αλλαγή
Η πραγματική επίδραση της vegan διατροφής στο περιβάλλον
Η αιτία πίσω από την πρώτη μαζική εξαφάνιση των ειδών του πλανήτη