SUSTAINABILITY

Πώς θα μπορέσει η κινηματογραφική βιομηχανία να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή;

Πώς θα μπορέσει η κινηματογραφική βιομηχανία να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή;
Photo by Jakob Owens on Unsplash

Για την παραγωγή μίας ταινίας μεγάλου budget – από 70 εκ. δολάρια και πάνω, δηλαδή – εκπέμπονται τουλάχιστον 2.840 τόνοι διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Η ίδια ποσότητα αντιστοιχεί και για έξι πτήσεις μετ’ επιστροφής στη Σελήνη.

Όσο άσχημο κι αν μας φαίνεται, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε πως ο κινηματογράφος βλάπτει σοβαρά το περιβάλλον. «Είναι πολύ εύκολο να πούμε “Κλιματική καταστροφή! Θα πεθάνουμε όλοι! Είναι τεράστια! Δεν το αντέχω!”», είπε στο Euronews η Μισέλ Γουάιτχεντ, project coordinator της αναφοράς Screen New Deal. «Πρέπει, αντίθετα, να γίνει μία συλλογική προσπάθεια. Αυτό κάνουμε εμείς στο Screen New Deal, και το κάνουμε εξαιρετικά: Δίνουμε ένα εργαλείο που μπορεί να κινητοποιήσει πολλούς.»

Το Screen New Deal περιλαμβάνει μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του κινηματογράφου, ανάμεσά τους το Albert, ένας οργανισμός των BAFTA που ασχολείται με την «πράσινη» αλλαγή, το Βρετανικό Ινστιτούτο και το οικολογικό πρακτορείο ARUP. Καταγράφει τις θεμελιώδεις αλλαγές που πρέπει να πραγματοποιηθούν, προκειμένου να φτάσουμε στις μηδενικές εκπομπές άνθρακα έως το 2050. Έπειτα από ενδελεχή έρευνα σχετικά με την ενέργεια και τη βιωσιμότητα, παρέχει μία σειρά λύσεων που τα στούντιο παραγωγής μπορούν να εφαρμόσουν.

«Είναι πολύ χρήσιμο το να μοιραστούμε τα βασικά στοιχεία: ενέργεια, μεταφορά, όχι πλαστικό», τονίζει η Γουάιτχεντ.

Η σκηνοθέτιδα Τζόγια Μπερόου αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αποκλειστικά βιώσιμες πρακτικές για τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ Eve. Οι περισσότερες σκηνές διαδραματίζονται σε μεγάλα δάση, όπου «δεν υπάρχει θόρυβος, δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει πόλη», όπως αποκάλυψε.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Joya Berrow (@joyaberrow)


«Το φαγητό που τρώγαμε ερχόταν από την τοπική κοινότητα, οπότε κάποια μέρα μας κέρασαν κρεατόπιτα από σκίουρο. Αυτό ήταν κάτι που ειλικρινά, δε μου άρεσε καθόλου», εκμυστηρεύτηκε κι αποφάσισε να κάνει στροφή προς την οικολογία.

Παρότι τα έργα της αφορούσαν «πράσινες» ιστορίες, δεν είχε αναλογιστεί το δικό της περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Υπολόγισε τι συμβαίνει πίσω από τις κάμερες κι αποφάσισε να αλλάξει πορεία.

Τελικά, η επιβάρυνση του ντοκιμαντέρ ήταν ελάχιστη – περίπου αντίστοιχη με μία μικρή πτήση. Ελπίζει, όμως, πως θα επηρεάσει τους συναδέλφους της και, σύντομα, πολλοί θα ακολουθήσουν το παράδειγμά της.

Μία ακόμη γυναίκα που αλλάζει τακτική είναι η Εμελί Ο’ Μπράιεν. Πρόκειται για την περιβαλλοντική σύμβουλο που συνεργάζεται με μεγάλες παραγωγές – ανάμεσά τους κι η ταινία Noah, του 2014.

Στην αρχή, απλώς έπαιρνε τα απορρίμματα και ξεχώριζε τα ανακυκλώσιμα. Τελικά, έγινε απαραίτητο μέλος της ομάδας που λειτουργεί στο παρασκήνιο.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Earth Angel (@earthangelsets)


«Προκειμένου να ξεπεράσουμε αυτήν την κρίση, πρέπει να κάνουμε πολιτισμική στροφή 180 μοιρών. Η ψυχαγωγία έχει τεράστια δύναμη για πολιτισμική αλλαγή. Δεν έχουμε χρησιμοποιήσει αρκετά τη βιομηχανία μας και πιστεύω πως όταν το κάνουμε αυτό, θα πετύχουμε τη δραστική μετάβαση που κυνηγάμε», εξήγησε.

 

Διαβάστε επίσης:

Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα: Μόνο αν βοηθήσουμε τους ευάλωτους στη μάχη με την κλιματική αλλαγή, θα ορθοποδήσουμε οικονομικά μετά την πανδημία

Από τη μόδα μέχρι τα αυτοκίνητα, αυτές οι επιχειρήσεις δείχνουν το μέλλον της βιωσιμότητας

Τι σχέση έχουν οι βιντεοκλήσεις με το περιβάλλον;

 

Ακολουθήστε το Portraits στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση